Er waren eens drie lieve meisjes die Belle, Ping & Lumiére heetten. Ze besloten om samen af te spreken in een stadje dat bruhhe noemde. Daar beleefden de meisjes heel erg veel plezier. Na een tijdje besloten ze om naar huis te gaan en namen de bus.
Er stapten een beetje een erg rare familie op de bus. Een van die familie was een kinderuitperser met een buggy. Het lukte maar niet om de buggy op de bus te krijgen en Lumiére mompelde dat ze het niet al te leuk vond.
Blijkbaar zaten er twee marginalen naast Lumiére en Ping en die zeiden dat Lumiére een trees met schele ogen was. Lumiére moest lachen.
Enkele meters verder sloot de kinderuitperser het dakraam van de bus. Dit vond Ping niet leuk. Ze zei rustig ja hallo, wat de marginalen opmerkten.
Marginaal een zei wat hallo? Waarop marginaal twee antwoordde ja het is warm in een bus. Marginaal een zei dan dat je maar moest lopen als je te warm had en marginaal twee zei daarop dat als je te koud had je maar een frak moest aandoen. Marginaal een werd nog gemener en zei slet. Marginaal twee deed zijn vriendje na en zei hoer.
Dat was niet zo lief.
Toen stapten Belle en Ping af. De twee marginalen zeiden slet. Dat vond Lumiére niet echt lief van hen. Even later moest Lumiére afstappen. De twee marginalen zeiden nu hoer. Lunmiére antwoordde dag homo en dag marginaal, wat haar een grote middelvinger opleverde.
En ze leefden nog lang en gelukkig. (En ja, dit is echt gebeurd!)
Belle= Errin
Ping= Navigate
Lumiére= Authors
Olive