• Heel veel van jullie weten het waarschijnlijk al, maar het gaat helemaal niet goed met me de laatste tijd. Ik ben sinds woensdag begonnen met medicijnen. Antidepressiva. Ik merk dat het al een klein beetje beter gaat, ik ben wat rustiger enz. Maar ik stuit al een aantal weken op een lastig probleem.
    's Ochtends aan tafel hebben we het altijd over vanalles en nog wat. Over het nieuws bijvoorbeeld. Dan belandt het gesprek altijd op hetzelfde soort ding: Het verschil tussen mijn geloofsuiting en die van mijn ouders. Ik vind het bijvoorbeeld belachelijk dat mensen, die zo hard hun best doen om in God te geloven, in de gevangenis belandden en op een gruwelijke manier overlijden.
    Ik zie daar Gods wil niet van in en die 'liefde' helemaal niet. Ook vinden mijn ouders het raar dat ik in sommige gevallen achter abortus sta. Zij vinden het Gods wil dat iemand die zwanger raakt en in geen enkel opzicht voor het kind kan zorgen, alsnog dat kind moet krijgen. Ik vind dat diegene zelf moet kiezen of diegene er klaar voor is ja of nee.
    Ook vind ik het belachelijk dat mijn zus zich ook telkens mengt in het gesprek. Ik ga moeilijk naar de kerk, omdat ik het gewoon lastig vind dat er een mening aan mij opgedrongen wordt, en dan gaat zij zeuren dat ik al zo weinig naar de kerk ga enz. Ik ga elke zondag sowieso 1 keer. Dat moet ik gewoon van mijn ouders. Eerst moest ik altijd twee keer, maar dat ging op een gegeven moment niet meer.

    Om een lang verhaal kort te maken:
    Ik en mijn ouders en zus verschillen van geloofsuiting en ze willen niet accepteren dat ik er anders over denk dan zij. Het lijkt of ze hun mening aan mij op willen dringen, of ze me dwingen erin mee te doen. Maar ik heb er gewoon niets mee. Ik vind die gesprekken over 'Gods wil' gewoon erg vervelend. Omdat het er altijd op neer komt dat mijn mening volkomen belachelijk is. Ik heb ook het idee dat ik niet serieus genomen wordt.

    (Respect als je dit allemaal gelezen hebt)

    Wat moet ik hiermee? Ik ga hier namelijk gewoon kapot aan. Ik wil gewoon serieus genomen worden en mijn eigen mening kunnen hebben.


    26 - 02 - '16

    Ik zelf ben totaal niet geloven !! ik geloof wel dat er iets is maar niet iemand die ''het beste voor de wereld over heeft'' !God!

    Want waarom zijn er dan pedofielen of waarom zijn er dan nog steeds oorlogen enz .. ernstige ziektes zoals kanker dood geboren kindertjes enz..

    Ik geloof wel dat iedereen een lot heeft ik ben niet geloofig opgevoed dus ken dit probleem niet !

    maar ik denk dat je het aller beste gewoon die 1x kan gaan het langs je heen kan laten lopen en zodra de tijd komt dat je het huis uitgaat (weet niet hou oud je ben) kan je geheel je eigen mening volgen !

    Ik heb respect voor ieder zijn geloof en woon in een zeer geloofig dorpje met me kinders en me vriend allemaal dus totaal niet geloofig maar het doet wel rare blikken opleveren ik NEGEER ze ik ben wie ik ben en daar mee klaar
    en sommige proberen me over te halen dat het beter is ! ik heb het overwogen maar de tegenstellingen zijn te groot voor mij om het te doen maar luister iedereen zijn verhaal af, en laat mij mening (tegenwoordig) gewoon voor wat het is Ik weet het en geloof in mezelf en daar gaat het om !

    Zorg dat je nooit jezelf verliest !!

    Ik heb een depresie gehad een GEWELDIGE hulpverlener dr naast
    en pinnen een paar weken ging het veel beter
    Geef nooit op en geloof in jezelf !! (vergeet dat noooit)

    Als je wilt praten of wilt zeuren ik ben altijd wel online via mob com dus me PB staat open

    Winterr schreef:
    Ik zelf ben totaal niet geloven !! ik geloof wel dat er iets is maar niet iemand die ''het beste voor de wereld over heeft'' !God!

    Want waarom zijn er dan pedofielen of waarom zijn er dan nog steeds oorlogen enz .. ernstige ziektes zoals kanker dood geboren kindertjes enz..

    Ik geloof wel dat iedereen een lot heeft ik ben niet geloofig opgevoed dus ken dit probleem niet !

    maar ik denk dat je het aller beste gewoon die 1x kan gaan het langs je heen kan laten lopen en zodra de tijd komt dat je het huis uitgaat (weet niet hou oud je ben) kan je geheel je eigen mening volgen !

    Ik heb respect voor ieder zijn geloof en woon in een zeer geloofig dorpje met me kinders en me vriend allemaal dus totaal niet geloofig maar het doet wel rare blikken opleveren ik NEGEER ze ik ben wie ik ben en daar mee klaar
    en sommige proberen me over te halen dat het beter is ! ik heb het overwogen maar de tegenstellingen zijn te groot voor mij om het te doen maar luister iedereen zijn verhaal af, en laat mij mening (tegenwoordig) gewoon voor wat het is Ik weet het en geloof in mezelf en daar gaat het om !

    Zorg dat je nooit jezelf verliest !!

    Ik heb een depresie gehad een GEWELDIGE hulpverlener dr naast
    en pinnen een paar weken ging het veel beter
    Geef nooit op en geloof in jezelf !! (vergeet dat noooit)

    Als je wilt praten of wilt zeuren ik ben altijd wel online via mob com dus me PB staat open


    Ik ben 16, dus uit huis gaan kan nog niet. Ik heb daar ook niet genoeg geld voor. En ik ga ook niet gelijk zeggen dat ik atheïstisch ben, maar ik redeneer op een manier van 'Ik heb er zelf niet bij gestaan dus ik kan het niet weten'. Ik geloof ook niet in een hemel of een hel of enig ander hiernamaals.
    Maar ik haat de momenten dat mijn ouders me een beetje bang proberen te maken voor de dood door te zeggen 'later kom je er wel achter' ofzo.


    26 - 02 - '16

    Merryweather schreef:
    (...)

    Ik ben 16, dus uit huis gaan kan nog niet. Ik heb daar ook niet genoeg geld voor. En ik ga ook niet gelijk zeggen dat ik atheïstisch ben, maar ik redeneer op een manier van 'Ik heb er zelf niet bij gestaan dus ik kan het niet weten'. Ik geloof ook niet in een hemel of een hel of enig ander hiernamaals.
    Maar ik haat de momenten dat mijn ouders me een beetje bang proberen te maken voor de dood door te zeggen 'later kom je er wel achter' ofzo.




    Jaa maar was is later niemand kan na vertellen of dr een hemel of hel is !
    ik geloof zelf niet zo zeer in hemel en hel maar ik geloof ook niet dood dood dood is ! ja klinkt misschien heel dubbel maar geloof dat je geest wel ergens heen gaat maar niet naar paradijs of vlammen om het evne zwart wit te zien en zeggen.


    en misschien rustig met je ouders praten en je mening uitleggen en niet zeggen dat je het niet allemaal niet geloofd maar sommige dingen gewoon moeilijk zijn om te geloven

    Winterr schreef:
    (...)



    Jaa maar was is later niemand kan na vertellen of dr een hemel of hel is !
    ik geloof zelf niet zo zeer in hemel en hel maar ik geloof ook niet dood dood dood is ! ja klinkt misschien heel dubbel maar geloof dat je geest wel ergens heen gaat maar niet naar paradijs of vlammen om het evne zwart wit te zien en zeggen.


    en misschien rustig met je ouders praten en je mening uitleggen en niet zeggen dat je het niet allemaal niet geloofd maar sommige dingen gewoon moeilijk zijn om te geloven


    Ik geloof ook wel dat geesten niet per se naar 'hemel' of 'hel' gaan. Voor mijn idee blijven ze gewoon ergens op aarde rond zwerven of gewoon helemaal niet.
    Rustig met mijn ouders praten gaat gewoon niet. Ze willen dat ik het blijf proberen, maar ik sta er gewoon niet achter. Zelfs mijn tante bemoeide zich ermee. Ik ben ook bang dat, als ik ooit uit de kerk stap, de familie gewoon niets meer met mij te maken wil hebben..


    26 - 02 - '16

    ai, Hebben ze nooit iets in de richting van als je dalijk op jezelf woont moet je het zelf weten nu luister je naar mijn regels ofzo

    Winterr schreef:
    ai, Hebben ze nooit iets in de richting van als je dalijk op jezelf woont moet je het zelf weten nu luister je naar mijn regels ofzo


    Dat wel, maar ze verlangen wel van me dat ik blijf geloven.


    26 - 02 - '16

    ik zou het dan echt niet weten, maar ik kan me bijna niet voorstellen dat een ouder zijn kind uit de fam schopt om het geloof ! ouders houden onvoorwaardelijk van hun kinderen

    Je bent 16, oud genoeg om de meeste keuzes zelf te maken en jij beslist toch waar je in gelooft? Het is jouw leven, niet dat van hun.

    En praat er met hun over, helpt vast stukken beter dan het allemaal hier te zeggen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    Je bent 16, oud genoeg om de meeste keuzes zelf te maken en jij beslist toch waar je in gelooft? Het is jouw leven, niet dat van hun.

    En praat er met hun over, helpt vast stukken beter dan het allemaal hier te zeggen.


    comfort in c h a o s

    Endure schreef:
    Je bent 16, oud genoeg om de meeste keuzes zelf te maken en jij beslist toch waar je in gelooft? Het is jouw leven, niet dat van hun.

    En praat er met hun over, helpt vast stukken beter dan het allemaal hier te zeggen.


    Ik heb precies hetzelfde: mijn ouders geloven ook in God (niet zo sterk als de jouwe) en ik niet, maar ze respecteren die keuze. Dus ik denk dat er met hen over praten inderdaad het juiste is.

    [ bericht aangepast op 18 maart 2012 - 11:42 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    ik vind dat jou ouders ietwat ouderwets zijn, zo iets als een generatiekloof is er nou gewoon eenmaal en jou ouders moeten echt onder die steen vandaan komen, no offence. Het is heel normaal dat je hier depressief van word. En medicijnen slikken vind ik persoonlijk niet een optie als het probleem duidelijk van jou thuissituatie komt :x
    maar ja wie ben ik? Mijn advies is om duidelijk te zijn wat jij wilt en dat je ouders niet langer totale controle over je hebben. Dan maar dat gezeik, als jij maar gelukkig bent dat is alles wat telt.

    En als dat niet werkt kun je altijd nog een relatie/-gezinstherapeut inschakelen.


    start everyday with a new hope leave bad memories behind and have faith for a better tomorrow

    Ik vind niet dat je ouders je mogen dwingen om hun geloof over te nemen...

    Maar ik denken dat je steun moet gaan zoeken bij andere familieleden. Misschien kan je oma bijvoorbeeld met je ouders praten? En als dat niet werkt, zal je moeten proberen om ervoor te zorgen dat er thuis niet te veel over het geloof gepraat wordt.


    I won't let you come close enough to hurt me.

    Ik zou proberen dat soort onderwerpen te vermijden en anders je eigen mening maar wat minder duidelijk uitspreken. Het gaat erom wat jij denkt en voelt, niet wat je anderen vertelt, en zo houd je de sfeer misschien beter. Het lijkt er toch niet op dat jouw ouders je standpunt gaan delen of accepteren, dus dat kun je misschien beter ook maar niet meer proberen, daar wordt je niet gelukkiger van.


    A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

    Mijn moeder zegt altijd dat ik mag geloven wat ik wil. Ik geloof namelijk best sterk in leven na de dood en in geesten, terwijl mijn ouders dat niet doen en meer geloven in god.
    Misschien is het beter om gewoon je mening niet te geven aan je ouders, daar krijg je denk ik - zoals ik nu lees - alleen maar ruzie van.


    'The best way to not get your heart broken is to pretend you don't have one.' - Effy Stonem.

    Ergens snap ik het wel dat je ouders hun geloof aan je op lopen te dringen. Als ze zelf echt geloven in God, moet het lastig zijn om om te gaan met een dochter die er totaal anders over denkt.
    Maar naar mijn idee bestaat God ook gewoon niet. Daarvoor overkomen onschuldige mensen teveel.
    Blijf er rustig onder, zeg eerlijk dat je alleen naar de kerk gaat op zondag voor hun en hopelijk respecteren ze dat tenminste. Blijf gewoon bij je eigen standpunt, ik vind het sowieso goed dat je je niks hebt laten opdringen.


    "Do you believe monsters are born or made?"