The revenge games || 004 - Speeltopics

- U I T L E G -
Katniss en Peeta hebben de opstand verloren, het Capitool is weer aan de macht gekomen en de genadeloze moorden beginnen weer. Na een tijdje lijkt de stilte en koelte terug te zijn gekeerd, tótdat er bekend wordt gemaakt dat de jaarlijkse Hungergames weer voor de deur staan. Maar plots, één dag vóór de reaping komt er een verplichte uitzending die iedereen moet kijken, waarbij iedereen's hart in zijn keel stokt. The revenge games. Vol afschuw moeten de bewoners te horen krijgen hoe verschrikkelijk de spelen dit jaar zullen worden..

WAAR BEGINNEN WE?
Het Capitool heeft een extra dag verlenging bij het verblijf gedaan. Dus nog steeds in het Capitoolsgebouw.

- R E G E L S-
~Strategieën of manieren om te overleven mogen NIET openbaar in het topic worden gepost, doe dit via PB! Zo blijft alles onvoorspelbaar. (de kaart wordt naar alle tributen gestuurd, zodat jullie zelf jullie koers kunnen beslissen)
~Noem GÉÉN namen van de plaatsen waar je naar toe trekt, hou het bij 'bos' of 'bergen' of 'grot' 'meer', etc.
~Iemand tegenkomen zonder toestemming van de ander mag. Maar ga geen wonderen tafereel uitvoeren waarbij je doet alsof je gelijk al kunt winnen!
~Spreek niet voor de ander. Hou het bij je EIGEN personage.
~Vermoorden mag alleen met toestemming van de ander.
~Alleen de spélmaker mag voor het bovennatuurlijke gevaar zorgen. Hierbij horen ook dingen zoals Mutilaten, vuur, onweer, etc.
~De dagen, tijden en nachten worden bepaald door de spelmaker.
~Aan het eind van de avond zal er boven aan de lucht, zoals ook in het boek wordt geschreven, te zien zijn wie er zijn vermoord. Dit wordt gepost door de spelmaker.
~Over de uitslagen en doden kan niet worden gecorrespondeerd.
~Tributen kunnen sponsoren krijgen. Dit wordt beoordeeld door de spelmaker aan de hand van actitiviteit, spraakzaamheid en manier van spelen. Per 5 sponsoren kunnen de mentoren er voor kiezen om een gift te sturen, dit doet de spelmaker.
~De spelmaker houdt via PB contact met mentoren.
~Vanaf het moment dat de spelen begonnen zijn en de tributen de arena in zijn, kunnen mentoren géén contact met de tributen krijgen.
~16+ toegestaan, alleen overdrijf niet.
~Blijf realistisch.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

[ hey, heb ik iets gemist?]

The duty of youth, is to challenge corruption.

Noëmi Crowe || District 12

'In de strijd van leven op dood kan alles van pas komen,' verzuchtte ik vermoeid en ik streek door mijn haar heen.
'Jep ukkie,' zei hij breed grijnzend. 'Het waren monstertjes, wedden dat jij hen ook terroriseerde?'
'Ik terroriseerde helemaal niemand!' Vanuit mijn ooghoek zag ik een gevuld waterflesje staan.
Nu was het mijn beurt breed te grijnzen. Ik rolde naar achteren, greep het flesje en spoot - lachend - recht in zijn gezicht.

Frederick Smith, district 12

Haar prachtige glimlach ging over in een grijns, wat was ze van plan?
Een plens water in mijn gezicht vertelde me genoeg, als ik niet zo afgeleid was zou ik het flesje wel zien staan hebben. Note to myself: neem altijd je omgeving op...
Ik grabbelde het uit haar handen terwijl ze aan het lachen was, maar het was leeg. Ik liep op haar af: 'Geef me eens een knuffel!' grijnsde ik.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Destiny Alexia Fernandes Rodriguez

'Ik heb zo mijn bronnen,' grijnsde ik geheimzinnig, 'Kom zitten,' glimlachte ik toen.

The duty of youth, is to challenge corruption.

Noëmi Crowe || District 12

Ik lag helemaal vlak, terwijl hij het inmiddels lege flesje uit mijn handen gristte. Toen deed hij iets onverwachts: hij liep op me af en riep grijzend: 'geef me eens een knuffel!'
Ik begon te gillen en te lachen tegelijk en dook naar links, maar ik struikelde over het mes dat daar over de grond lag en viel op de grond. Voordat ik mezelf echter overeind gehezen had, stond Fred al vlak voor mijn neus.
Note to myself; watch yourself and look out!

Frederick Smith, district 12

Ik boog bij haar neer en wrong mijn mouw uit boven haar haar. Stomme wraak, ik weet het... Ik bood grijnzend mijn hand aan, ik had helemaal niets moeten doen.
'Gaat het?'

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Noëmi Crowe || District 12

Heerlijk, ik was nu ook nat.
'Gaat het?' vroeg hij, alsof hij er ineens spijt van had.
'Gaan? Hoezo zou het niet gaan?' Ik lachte opnieuw vrolijk. 'Ik heb in tijden niet zoveel lol gehad.'
Ik zuchtte blij en ging achterover op de grond liggen, terwijl ik naar het plafond staarde. Dit deed ik altijd in het bos: liggen op het zachte mos en eeuwig staren naar de fonkelende sterren aan de nachtelijke hemel.

Frederick Smith, district 12

Ik ging naast haar zitten en volgde haar blik, het plafond heeft om eerlijk te zijn niets, maar haar blik kijkt in de verte, niet gefocust, ze dacht dus terug aan district 12...
Ik plofte naast haar neer, we zager er vast uit als idioten, op de grond van een trainingszaal, starend in de verte.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Noëmi Crowe || District 12

Als iemand binnen zou komen, zou die waarschijnlijk zijn wenkbrauwen gefronst optrekken. Het was natuurlijk ook idioot om hier zo op de grond te gaan liggen, maar dat kon me niets schelen.
Ik draaide mijn hoofd naar Fred, met het besef dat we elkaar nooit meer op deze manier zouden aankeken. Ik probeerde zijn blik te vangen.
'Ben je er klaar voor?' Hij wist vast wel waarnaar ik refereerde.

Frederick Smith, district 12

Het kostte me even voor ik doorhad dat ze praatte, ik schudde mijn hoofd om mezelf wakker te schudden. 'Helemaal niet! Dus laten we maar beginnen!' zei ik cynisch. 'Ik snap niet waarom ze ons 's nachts loslaten, misschien een extra optie omdat dit the hunger games niet meer zijn?' opperde ik, het stond me niet aan, we zouden amper iets zien bij de hoorn, niet dat ik daar naartoe zou gaan, maar dingen er rond zou ik ooit amper kunnen zien.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

Noëmi Crowe || District 12

Ik hoorde de cynische ondertoon in zijn stem, maar besloot die te negeren. Natuurlijk was hij er niet klaar voor. Wie zou er ooit klaar voor zijn om je eigen dood tegemoet te lopen? Een statium vol bloederige moorden?
'Ik snap niet waarom ze ons 's nachts loslaten, misschien een extra optie omdat dit the Hunger Games niet meer zijn?' opperde hij.
'Ze heten tegenwoordig de Revenge Games. Ik denk dat ze het aantal moorden bij de Hoorn willen verhogen.' Mijn stem klonk verbitterd.
'Ik ben alleen maar bang wat ik zal aantreffen tijdens de Spelen. Het is wreder dan ooit...'

Frederick Smith, district 12

'Ja, ik weet het niet. Als je sommige dingen ziet, zou je toch denken dat het ergste al allemaal een keer gebruikt is. Mutanten bij overvloed, giftige pracht, verbrandende mist, waterloze omgevingen...' Ik zuchtte, veel ergere dingen wist ik gewoon niet te bedenken en we gingen ze meemaken.
'Ik weet niet waar dit naartoe gaat, maar ik weet dat het erger dan ooit wordt, waarom?' zuchtte ik geërgerd.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

[Lisanne, had jij nog gereageerd? ]

"like i'd follow you around like a dog that needs water."

Noëmi Crowe || District 12

'Je weet het,' zei ik, 'omdat het niet meer de Hungergames, maar de Revengegames zijn.'
Ik draaide me op mijn buik en liet mijn hoofd in mijn handen steunen, terwijl ik hem aankeek. Mijn voeten bungelden in de lucht en ik bewoog ze als een jong meisje heen en weer.
'Fred?'
Ik twijfelde even voordat ik verder ging.
'Jij wil naar huis. Ik wil naar huis. Zullen we proberen samen te winnen?'

Frederick Smith, district 12

'Natuurlijk buurmeisje,' glimlachte ik. Het was dan wel vanzelfsprekend, maar ik was echt blij dat ze het vroeg. De huisjes waren voor winnaars waren vaak leeg, momenteel woonde Celia er, maar van veel meer mensen wist ik niet.
Ik draaide me om, maar mijn benen liet ik netjes op de grond liggen. Mijn ellebogen lagen in een plasje water, 'En bedankt nog,' mompelde ik, maar het klonk iets té vrolijk.

Everybody wants forever, I just want to burn up bright...