Dear Happy Book,
Ik kwam erachter dat ik gelukkig was.
Een vreemde ontdekking.
Ik had nog nooit zo oprecht gelachen. Zo onbewust.
Jij. Ik. We gaan verder. Het leven in.
Het verleden achter ons laten.
De toekomst begroeten. Met een lach, een spontane.
Mya. Al snel leerde ze het leven ontdekken. Nooit had ze de tijd kind te zijn. Ze realiseerde op 14-jarige leeftijd dat haar ouders niets om haar gaven. Dat hadden ze nooit gedaan. Ze merkte hoe ze dit alles niet verdiende en liep weg. Weg van huis. Los. Vrij. Weg van haar familie en alles wat ze hadden opgebouwd. Mya was anders dan hen. Ze wou dan ook niets met hen te maken hebben. Weg. Zonder iets te zeggen. De natuur in. Adventure. Alleen? Neen. Altijd had ze haar Happy Book bij zich, voor wanneer ze het positieve nergens meer in zag. Het Happy Book was een boekje waarin ze simpele dingen in noteerde. Simpele redenen waarom ze gelukkig kon zijn, zou moeten zijn. Mya leert mensen kennen. Het goede, het kwade. Ze ontdekt.
Ik hoop dat jullie hem wagen. Dat hoop ik echt.
HOOFDSTUK 1
[ bericht aangepast op 13 nov 2011 - 14:20 ]