Zo irritant. - Stamcafé

Mijn vader zit me de hele tijd te dwingen om te eten, soms denk ik dat hij denkt dat ik een eetstoornis heb of zo. Het is echt overdreven en ik irriteer me er mateloos aan.
Vandaag ook al. Ik zat rustig aan tafel en wou net beginnen, maar opeens tikt mijn vader me aan.
'Dilara, ga je dat nog wel eten?' Zucht. 'Ja papa.' Ik begon te eten. Mijn vriendin was er vandaag ook en die was dus ook blijven eten, en dan blíjft ie maar doorgaan. Wel lief en aardig allemaal, maar het kan wel stoppen nu. En dan steeds tussen het eten door. 'Dilara, eet de salade.' 'Kom op Dilara!'
Dus uiteindelijk werd ik echt geïrriteerd en at ik het snel op, pakte mijn bord en zette het op het aanrecht. Sorry hoor, maar doe even normaal? Kan ik nog normaal eten?
Nu komt ie steeds mijn kamer in lopen om te vragen of ik koek, een boterham of yoghurt wil. Néé, ik wil gewoon niet.
Herkenbaar? Of ligt het gewoon aan mij?

We accept the love we think we deserve.

Mijn ouders waren wel eens een beetje zo, maar toen was het ook nodig. Wees blij dat ze om je geven.

Maar misschien kan je eens een goed gesprek met je vader hierover hebben? Misschien heeft hij het wel niet zo door.

[ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 21:13 ]

A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

Mijn vader heeft het opgegeten omdat ik het toch niet doe.
Zeg het anders.

Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

Ik heb het hem ook gezegd, maar dan geeft hij geen antwoord. En ik ben ook blij dat ze om me geven, maar het is gewoon overdreven hoe hij doet. Dit is nog niks. :')

We accept the love we think we deserve.

Het beste is dat je gewoon met hem praat - dat je heus wel zal eten, maar dat hij er te veel zit over te zagen, ofzo?

Mijn ma zit te klagen dat ik moet stoppen met eten yeah... best wel -.-"

There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

Aan mij zeggen ze dat ik moet stoppen met eten.

Dat lijkt me zo irritant. Het is niet herkenbaar, aangezien ik gewoon normaal eet en ik me daar ook niet zo mee bezig hou. Ik eet gewoon als ik trek heb en ik eet minder als ik minder trek heb. Mijn ouders weten wel dat het goed met me zit. Maar je vader is gewoon bezorgd en wil het beste voor je. Je moet het tegen hem zeggen als je wilt dat hij ophoudt. Want jij kan ook niet normaal meer eten als hij de hele tijd zulke dingen loopt te zeggen.

wth.

Ik herken het niet. Misschien moet je hem er eens over aanspreken of zo? Voor hetzelfde geld maakt hij zich helemaal zorgen over niets en moet jij hem gewoon vertellen dat je inderdaad wel voldoende eet.

Oh, I may be on the side of the angels... but don't think for one second that I am one of them.

Heel herkenbaar.
Mijn moeder behandelde me soms alsof ik anorexia had ofzo terwijl dat absoluut niet waar is en ze zelf maar ong. 50 kg weegt.
Je moet hen gewoon zien te overtuigen dat je van eten hoùdt.

Has no one told you she's not breathing?

Ja, mijn moeder heeft daat de laatste tijd wel. Dan heb ik gewoon geen trek en dan eet ik gewoon wat minder, en dan denkt ze dat ik mezelf uithonger. San maak ik haar altijd even duidelijk dat ik gewoon normaal eet, en dat als ze het niet wil geloven ze het gerust aan mijn vader mag vragen. Ik bedoel, ik eet gewoon normaal en ik hoef niet super mager te zijn, daar kan ze van op aan.

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.