Ik ben altijd heel romantisch geweest. Maar op de een of andere manier werkt het gewoon niet voor mij. Het lijkt haast alsof ik het er om doe maar ik val zo ongeveer altijd op jongens die wat ik zeg of doe niet snappen dat ik gek op ze ben.
De jongens die daar in tegen op mij vallen vind ik nooit leuk, hooguit leuk om een paar keer mee af te spreken.
Nou heb ik twee verklaringen voor mezelf:
1. You always want what you can't have.
2. Ik ben bang om me te binden, val daarom op jongens die ik niet kan krijgen en val daarom niet op jongens die ik wel kan krijgen..
Kent iemand het gevoel? Weet iemand wat ik ermee kan doen?
"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow