Story: Er komt altijd een morgen, ook na de langste nacht. ~ Anorexia Nervosa

''Normaal gesproken was de stilte die zich vormde in mijn kamer dodelijk. Normaal gesproken, nu vond ik de stilte heerlijk. Het zorgde ervoor dat ik nergens aan hoefde te denken. Op deze momenten kon ik met mijn gedachten weg vliegen en het afvallen even voor een moment vergeten. Alleen de kou die door de gleuven van het raam ontsnapten, zorgde ervoor dat ik niet helemaal weg droomde. Ook dat was iets waarom ik vroeger me kamer niet kon verdragen. Maar nu vond ik de kou heerlijk, het zorgde ervoor dat mijn lichaam ging werken en dat was toch wat ik wilde. Vermoeid sloot ik me ogen. Ik was zo moe, elke spier in me lichaam voelde aan als lood.''

Een verhaal over vriendschap, passie, familie en een strijd tegen iets van binnenin. Lukt het haar om weer 'gezond' te worden, om haar stoornis achter haar te laten? Of blijft ze voor eeuwig in de cirkel van afvallen en aankomen? Lees het hier!

Waarschuwing: Dit verhaal gaat over een meisje met Anorexia Nervosa, dit is geen levensstijl maar een ziekten. Als je hier niet tegen kunt, in behandeling bent of kans hebt op een terugval vraag ik je om dit verhaal niet te lezen. Ik wil niemand een ziekte aanpraten en ik wil ook niemand overtuigen om ook zo te gaan leven, want dit is geen leven. Dit is een hel. Oh en pas op het bevat gewichten aantallen en kcal gegevens.