Story: Analyn

Heel in de verte zag ik kleine lichtjes. Achter me hoorde ik de geluiden van Analyn wegsterven. Ik zou Analyn nooit meer terugzien, de stad waar ik was opgegroeid. Dit keer liet ik mijn tranen gewoon gaan, het was genoeg geweest, ik kon niet meer. Ik kneep mijn ogen dicht waarna er een grote zwarte vlek onder mijn ogen bleef zitten. Ik twijfelde. Ik was aangekomen aan de rand van het ravijn waar ik altijd zat als ik alleen was. Langzaam kwam de rand dichterbij, de rand van leven en dood. Ik zag haar gezicht opnieuw. Tranen vielen naar beneden als een waterval. Wat had ik haar aangedaan? Hoe kon ik zo harteloos zijn?
'Omdat ik een engel ben... Een zwarte' Fluisterde ik, en na die zin liet ik alle hoop los, en ik viel voorover. De zwarte duisternis in...

Soundtrack

You gave up the fight, you left me behind
But all that's done is Forgiven