Story: Drowned in Blood

Het is niet een geweldig lang verhaal.

Jacqueline was een 18 jarig meisje dat alleen in een leegstaand huis woonde in een oud dorpje. Familie had ze niet, maar de inwoners van het dorp voelden voor haar als familie en dat vond ze genoeg. Het dorpje was oud en zo zag er ook zo uit, want de meeste gebouwen waren vroeger al gebouwd en in de eeuwen daarna alleen nog maar opgeknapt. Verder was het dorpje altijd al rustig geweest, totdat er bij de meeste mensen meldingen kwamen van vreemde vernielingen van de meubels van verschillende huizen. Meestal duurde de vernieling maar een dag en ging het dan verder naar een anders huis en vreemd genoeg werd elk huis dat al vernield was in de verdere toekomst niet meer vernield. Iedereen in het hele dorp had hier last van en als een van de laatste overgebleven kreeg ook Jacqueline hier last van, maar bij haarde duurde het langer dan een dag. Al bijna twee weken. Ze werd radeloos van het steeds weer opruimen en de meeste spullen moest ze de volgende dag weggooien of gewoon in de haard als stookhout, dus vroeg ze raad aan de rest van de dorpelingen. Ze vonden het al vreemd genoeg dat het bij haar maar niet ophield en al snel verspreiden roddels zich door de stad.
Maar met die roddels hou ik jullie maar niet bezig. Op een dag toen de op haar bed lag te piekeren over wat ze moest doen, hoorde ze beneden vreemde geluiden, Ze raapte al haar moed bij elkaar en loopt naar beneden om te kijken wie of wat al die schade aanbrengt bij de huizen.
En een enkel gerucht dat haar verteld was, en waarom volgens de dorpelingen de andere huizen niet meer worden belaagt hield ze het dichtst bij haar hart. Dus hoe onlogisch het haar ook klonk, ze hield er wel rekening mee.