Story: Dansen met de Duivel
Hij lacht zijn tanden bloot en gooit zijn hoofd in zijn nek.
Een valse, krijsende lach ontsnapt uit zijn keel.
Ik wil rennen, maar sta aan de grond genageld.
Ik wil gillen, maar mijn stem stokt.
Zijn rotte geur doordringt mijn neus en doet me kokhalzen.
Langzaam nadert hij met zijn armen gespreid.
Ik wil niet en ik zal niet.
Ik zal ontsnappen aan hem.
Ik ben sterker.
Ik heb gedanst met de Duivel.
Een valse, krijsende lach ontsnapt uit zijn keel.
Ik wil rennen, maar sta aan de grond genageld.
Ik wil gillen, maar mijn stem stokt.
Zijn rotte geur doordringt mijn neus en doet me kokhalzen.
Langzaam nadert hij met zijn armen gespreid.
Ik wil niet en ik zal niet.
Ik zal ontsnappen aan hem.
Ik ben sterker.
Ik heb gedanst met de Duivel.
Waar zijn je grenzen als je het einde al hebt gezien?
Waar stop je als je niks meer te vrezen hebt?
Hoofdstukken
| Titel Nieuwste eerst | Woorden | Gelezen | Aangepast | Het begin van het leven | 802 | 221 | 1 decennium geleden |
|---|
Er zijn nog geen reacties.