Story: Love bombing | OP

Je gleed met je hand over mijn dij alsof ik al van jou was.
Mijn blik sloot zich in de jouwe en het voelde magnetisch. Stiekem onderzocht ik iedere glinstering in je ogen en bestudeerde geduldig om erachter te komen of ze nou blauw of groen waren. Ik telde iedere porie op je neus en vroeg me af hoe je huid zo gaaf kon zijn. Achter je houding scheen iets onschuldigs te schuilen, iets liefs en jeugdigs alsof je voor het eerst verliefd werd en dat op mij. Je kon in geur en kleur vertellen hoe prachtig je me vond en de melodieuze manier waarop de woorden je mond verlieten vertelde me dat je iedere lettergreep meende.
Moeiteloos liet ik me mee slepen in het sprookjesverhaal dat jij voor ons creëerde. Maar als nuchter mens had ik moeten inzien, Je gleed met je hand over mijn dij alsof ik al van jou was. , nog zonder te vragen of ik dit wenste te zijn. Stukje bij beetje veroverde je delen van mij. Nam je beslag over mijn persoonlijkheid. Je vertelde mij, subtiel en direct, over dingen die je afkeurde. Stukje bij beetje veranderde ik mezelf, om jouw bizarre ideaalbeeld te kunnen passen. Tot ik steeds minder wist wie ik was, tot ik mijn leven niet meer kon herkennen. Tot dat ik niet meer wist hoe het was voor jou, en hoe het zou zijn erna.

Maar ik liet me niet breken.