Story: | Hunting | (12+)

❤ Proloog ❤
En dat was het dan.. Ik keek verveeld uit het raam met mijn hond Lex zat bij mij op schoot. Lex was een Duitse Herder van nu 3 maanden en was een maand geleden bij ons ingetrokken. Mijn moeder en vader hadden hem gekocht voor mijn verjaardag nadat ik voor de zoveelste keer gezeurd had om een hond. En op mijn dertiende verjaardag was het eindelijk zover: Ik kreeg een puppy! Lex was het beste wat mij ooit overkomen was-.. Maar toen vertelden mijn ouders doodleuk dat we gingen verhuizen naar Noorwegen. Bah. Bah en nog eens bah. Ik HIELD enorm veel van Oostenrijk: Ik had veel vrienden, maar was niet populair, ik had altijd goede cijfers (naja behalve op wiskunde dan maar dat is gewoon kut) en ik had enorm veel boeken thuis en die mocht ik nu lekker wegdoen. Vriendjes had ik daar in tegen nog nooit gehad, of ik nou gewoon nooit iemand had gevonden of ik gewoon faalde in de liefde wist ik zelf niet. Mijn beste vriendin Lynn had elke week wel een nieuw vriendje en gaf mij altijd uitleg over ''hoe mooi haar leven wel niet was''. Ik miste haar nu al. Het was een steek in mijn hart om al mijn vrienden en mijn boeken achter te laten. Ik begon zelfs die vervelende conciërge een beetje te missen. Ha! Grapje! Het enige leuke was dat ik nu van hem af was,hij met zijn stomme praatjes over ''vroeger was alles beter'' en ''telefoons? In onze tijd speelden we gewoon nog buiten!'' Hem zal ik in ieder geval NIET missen. Ik miste wel een klein beetje de docent geschiedenis die mijn mentor was. Hij hield enorm van honden en was naast zijn baan ook nog hondentrainer. Hij had me geholpen om Lex te trainen. Toen ik mijn koffers inpakte omhelsde ik hem nog en stapte toen in de auto. En daar ben ik nu dan. Lex slaapt op mijn schoot (wat er enorm cute uitziet!), mijn oudere zus Hailey heeft haar muziek veel te hard staan en mijn ouders praten lekker over ''hoe goed het wel niet is in Noorwegen.'' Ik hoefde me trouwens niet zorgen te maken over de taal. Ik zat op Gymnasium en ik had bij mijn pakket Noors in, en ik was de beste van mijn klas in dat vak (ik kan er gewoon niet omheen draaien het is gewoon zo!). We gingen in het plaatsje Røros, in een arm huisje. En nu mogen we nog 10 uur in de auto blijven zitten..