Story: why am i different ~ divergent

Het gebeurde zo snel,
Alles brak, en viel op de vochtige en gebroken grond.
Het geluid was niet te weerstaan en mijn ogen wisten niet waar ze moesten kijken.
Traag maar zichtbaar zag ik hoe ik begon te bloeden, maar de oorzaak was niet te zien.
Ik zag hoe het bloed op mijn handen stroomden en het geur van angst.
De zon leek nep maar ik was echt, of was dit maar schijn.
Ik hurkte me met mijn handen op mijn hoofd en en schreewde het uit.
Bij elke schreew die ik losliet, had ik het gevoel dat iets knerste in mijn keel.
Ik voelde hoe de wereld me opsloot en het rode vloeistof nog steeds drupte.
"Doet het stoppen!", maar niemand leek me te horen.
De grond onder mijn voeten knarste, en duwde me omver.
"Nee!", ik merkte op dat ik huilde, en vergat de duur van tijd.
"Laat het stoppen", fluisterde ik zacht toen ik in een plas water besusteloos viel.