Story: Alone

Tot mijn achtste heb ik gewoon 2 ouders gehad, maar toen mijn vader stierf door een vreselijke ziekte die ik niet zal noemen, uit respect voor iedereen die daardoor ook een familie lid of vriend verloren is, was ik ineens alleen met mijn moeder.
Mijn moeder was schijnbaar niet gelukkig met de manier waarop mijn vader orde in zijn huis bewaarde, ze kreeg al snel een nieuwe vriend, een vreselijke man. Ik haatte hem met alles wat ik in me had, toen mijn moeder met hem trouwde 2 jaar later werd alles alleen nog maar erger. Niet alleen was hij werkeloos, net als mijn moeder en zag ik ze dus allebei alleen maar thuis op de bank zitten, terwijl het gelukkige leventje dat mijn vader voor ons had achtergelaten, vooral financiël, alleen maar erger werd. Mij leven was al veranderd toen mijn vader dood ging, werd niet leuker door de komst van mijn moeders vriend en ik verloor alles wat ik zo graag had.
Vooral de aandacht van mijn moeder toen ze zwanger werd, ze bleef maar bazelen over haar eerste kind. Tot die tijd had ik er niet bij stil gestaan, dat ik stijl bruin haar had, terwijl mijn vader zwart stijl haar had en mijn moeder blonde krullen. Toen ik haar vroeg of ze vergeten was dat ze mij had gekregen vertelde ze me dat ik geadopteerd was, mijn echte ouders waren te jong om me op te voeden. Ze had mij zelfs nooit gewild.
Het was dus ook voor niemand vreemd dat toen ik 18 werd ik uit huis ging, sinds mijn 13de had ik gewerkt en al het geld had ik opgespaard om weg te kunnen uit Basel. Gelukkig was mijn baas een aardige man, die een mail stuurde naar een werkgever in Parijs, hij vertelde dat mijn Frans net zo goed is als mijn Duits, en nog meer positieve dingen. Gelukkig vond mijn bazin me wel wat en zo vertrok ik naar Parijs, waar na 2 jaar van hard werken naast een opleiding en een eigen huishouden eindelijk alles goed leek te komen.
Maar toen kwam ik een bijzondere man tegen die mijn wereld op zijn kop zette, en mij hielp bij het vinden van mijn echte moeder.