Scherp. Glashelder. Ze staarden me aan, een ijskoude zee. Een ijskoude zee die mijn lichaam bekeek, mijn gezicht, mijn vlees.
Alsof ze wat wilden vertellen, boekverhalen, bladzijden vol gedachten, herinneringen, emoties, vragen.
Ik probeerde te rijken naar hun gedachten, ik probeerde vragen te stellen, er kwam niks uit mijn mond, het was alsof mijn stem
ophield met praten, geluid maken, trillingen. Ik kwam dichterbij, Nee, zij kwamen dichterbij. mijn adem werd heviger, heviger.
ik voelde mijn adem, ik rook het, de adem die ik een uur geleden heb gekregen door mijn tanden te poetsen.
Mijn vingers raakten de spiegel aan, ik was niet meer wie ik behoorde te zijn, de spiegel brak. Mijn ogen werden zwart door haat,
mijn lichaam veranderde in een kleurboek. Gaten door mijn huid geprikt. Pijn, Woede, HAAT!


En toen werd ik wakker. Ik begon gek te worden, want Life became tough.




WARNING: Er komen ontoepasselijke woorden in voor, kun je hier niet tegen dan raden wij het af om deze story te lezen
de schrijfster van dit verhaal zal deze woorden nooit in het openbaar of in haar leven gebruiken omdat ze het zelf heel erg vind.
Het is niks persoonlijks en daarom mag iedereen de story lezen, op vrije wil.

Hoofdstukken

Titel Nieuwste eerst Woorden Gelezen Aangepast
De brug | NIALL 001 519 153 1 decennium geleden
De brief | NIALL 002. 719 177 1 decennium geleden

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen