Story: too much

gedachtes lopen door elkaar, waarom gebeurt dit, ik moet helpen, dit had ik nooit verwacht.
mijn hoofd bonkt. wat gebeurt er allemaal. een laatste blik op de klok verteld me dat het 12 uur is het ongeluk is nu precies een week geleden...
het speelt als een film door mijn hoofd en blijft zich herhalen steeds opnieuw voel ik de angst. De angst van een week geleden. Die man ik weet het zeker... maar de angst bekruipt me telkens weer als ik eraan denk wat hij me aan gaat doen als ik het vertel... ik moet stil zijn, mijn mond houden. Het enigste wat ik kan doen is hopen. Ik sluit mijn ogen. Langzaam voel ik hoe ik weg zak in een diepe slaap. Een deur kraakt. Ik ben veelste moe om nu nog naar een dokter te luisteren. Hallo Yara klinkt een stem. Met een ruk draai ik me om en kijk recht in het gezicht van..........