Story: Losing my second heart

Zuchtend stapte ik uit de bus en liep het oude, vertrouwde wegje naar de school. In de verte zag ik al andere leerlingen komen en groette hun met mijn hand. Het liefste zou ik nu omkeren en terug naar huis willen maar ik kon niet. Nog een paar passen en ik zou het de parkeerplaats oplopen. In de verte zag ik al wat schimmen bij de deur staan. Hoe dichter ik bij liep, des te beter kon ik ze zien. Met zware voetstappen en nogmaals zuchtend liep ik het parkeerterrein op. Alles ging precies zoals ik gedacht had. Nu kon ik ook zien wie er bij die deur stonden. Het waren vrienden van mijn vriend en klasgenoten uit mijn klas. Ook mijn vriend stond erbij. Toen ze mij aanzagen lopen, keken ze allemaal op. Nu was het weer: all eyes on me. Even bleef ik staan, maar liep toch weer door. Ik keek om me heen en hoopte dat er nog meer mensen zouden aan komen, maar nee. Bijna was ik bij de deur. Ik kon nog altijd omdraaien en keihard wegrennen maar ik deed het niet. Ik bleef voor mijn vriend staan en vroeg wat er aan de hand was. Zijn donkere blik maakte mij bang. Nog steeds keek iedereen nieuwsgierig naar ons. Ik vroeg me af waarom hij niks zei. Maar uiteindelijk kwam toch het hoge woord eruit en toen hij het zei viel ik bijna om van de schrik. Met trillende stem bracht hij uit: je bedriegt me.