Story: uncertain love

Ik dacht dat ik genoeg hoop had. Dat hij mij misschien ook leuk zou vinden. Door al die seintjes. Toen ik kanker had stuurde hij me een kaart en een tekening. Met 'Lieve Charlotte' inplaats van wat alle andere jongens deden. Beste Charlotte, of gewoon Charlotte. Ik zat in de 2e. En het was al een half jaar geleden dat ik ziek werd. Ik had nu geen kanker meer. Maar ging maandelijks op controle. Ik dacht terug aan die ontmoetingsdag in de eerste klas. We maakte toen kennis met elkaar. Ik zag hem en we moesten allemaal met elkaar praten onder 2 ogen. Ik was aan de beurt met Austin. En ik dacht meteen 'Daar wordt ik vast wel verliefd op!' Ik had veel meegemaakt. Ik was in groep 8 veel gepest. Dus in de eerste mocht ik niet onzeker overkomen. Ik gaf hem een hand en begon te praten. Samen was het wel gezellig maar ondertussen hadden we alles al gehad. Die dag, achtervolgt me nog steeds. Ik was, om maar zo te zeggen niet de knapste, Ik had een bril, puistjes. En niet te vergeten een litteken op mijn voorhoofd, waar gelukkig mijn pony overheen viel. Ik ging dus naar de tweede klas, en onze klas splitste, hij deed vmbo-t en ik havo. Ik sprak hem niet maar maar na de zomervakantie werd ik meer verliefd dan ooit op hem. Ik wilde hem onlopen. Omdat elke keer dat ik hem zag als een steek in mijn rug was. Het schudde me wakker uit het idee dat hij ooit iets voor mij zou voelen. Hij was populair bij iedereen. Alleen had hij nog nooit gezoend. Hij had veel vrouwlijke vrienden. Zelf zei hij ooit tegen Kyara (waar ik bij was) "ik denk niet dat ik iedereen kan krijgen." Ik zag hem bijna niet maar sprak hem zelden. Ik sprak hem wel eens aan als hij langs liep. Maar dat durfde ik daarna niet meer. Later hoorde ik van mijn vriendin Nienke die vroeger bij hem in de klas zat dat hij veel medelij had met mensen met ziektes. Vandaar warschijnlijk die kaart. Nog een teken wat verpest was. Ik werd altijd als laatste gekozen bij gym. Maar toen was er een keer in de eerste klas dat Austin en Max samen teams mochten kiezen. En ik werd als derde gekozen door Austin in zijn team. Zou dat ook een teken zijn geweest? I don't know! Uiteindelijk in de tweede klas werd Austin ziek. Hij kwam twee weken niet op school en mijn verliefdheid ging over. Ik wist niet meer waarom ik verliefd was op hem. Tot op nu. Het verhaal begint!