Wrong place, wrong time.. + iets liefs ^^ 2 - Uitkomsten

x (38 x uitgekomen)

De hele rit bleven we zwijgend zitten.
Enkel de rusitge muziek van muziekzender, Klara, klonk door de wagen.
Wat een misselijkmakende muziek! altijd het zelfde! Dacht ik.
Snel nam ik mijn i-pod en zette de muziek vrij hard.
Tevreden sloot ik mijn ogen.
Eindelijk echte rust, dacht ik.
Die klassieke muziek maakt me echt ziek.
Opeens voelde ik iets zwaar en koud tegen m'n schouder.
Ik keek opzij en zag zwarte stekels.
Okeeee -.-' dacht ik.
Met 1 vinger probeerde ik de jongen zijn hoofd weg te duwen.
Zijn natte haren bleven precies aan mijn schouder geplakt.
Komaan, dit kon nu toch nie -.-'
Ik gaf hem snel een harde stoot en voor dat ik het wist was ik van hem verlost.
Even later hoorde ik een pijnlijk gekreun.
"Oepsie ^^" Zei ik.
Nuja, ik had tenminste geen last meer van een koud, nat en lomp ding tegen me aan.
Ik ging gewoon verder met muziek luisteren.
Enkele seconden later voelde ik hoe iemand mijn schouder weer aanraakte, maar deze keer met zijn vinger.
Ha, niet op letten, dacht ik.
Hij zal ooit eens moeten ophouden
*5 min later*
Oke, ik was mis ¬¬.
Die kerel bleef me maar tikken.
Hij was misschien zo eigenwijs als ik ^^
"Wat is er?!" Riep ik terwijl ik in het grijnzende gezicht van de zogenaamde 'Bill' keek.
"En kijk niet zo!"
Ik draaide mijn hoofd weer weg en stook je oortjes weer in.
"Je kon ten minste 'sorry' zeggen voor toenjuist." Zei een stem.
Ik draaide m'n hoofd weer naar Bill.
"Sorry dat ik toejuist geen sorry zei ¬¬." "Nu goed?" Zuchtte ik.
"Nee, niet echt, maaar, het is een begin. Eingelijk heb je nog geen sorry gezegt voor mijn hoofdschade."
Lachtte de jongen.
Was hij me nu aan het uitlachen?!
"Ben je me aan het uitlachen of zo?!" Vroeg ik.
"Zoiets." Antwoordde hij met een trotse glimlach.
"Als ik jou was zou ik dat maar beter niet doen, want jij zit weet-ik-veel hoeveel kilometer van je huis af en je kunt in mijn fucking huis slapen, dus ik zou maar even dimmen!"
Wat denkt die loser wel?
Na een hele tijd in de auto zitten, proberen de jongen niet aan te kijken óf te communiceren, waren we dan toch eindelijk thuis.
Snel stapte ik uit en liep naar binnen.
Ik zag nog net Bill's mond openvallen van verbazing.
"Woon jij hier?" Vroeg hij.
"Nee, Bill de hobbit van de Lord Of the Rings woont hier ¬¬."
Hij knikte "Dat wist ik wel." Zei hij.
Ongelovig schudde ik mijn hoofd.
Okéé, of wel kwam het door die klap op zijn hoofd in de auto die hem geen goed heeft gedaan, of wel was hij gewoon zo.

Vermoeid liet ik me neerploffen op een van de hoge krukken aan het kookeiland.
Ik gritste een blinkend groene appel uit de fruitschaal en hapte er in.
Nog heel even bleef ik staren naar de huppelende jongen.
Ik moest toegeven, lang kende ik die gast niet, maar er was iets goed mis met dat kind.
Hoofdschuddend stond ik op en nam nog een hap uit m'n appel.
Ik was zo moe. Ik kon echt elk moment in slaap vallen.
Gauw wierp ik nog een blik op de klok boven de deur.
Al 03.18, het word echt dringend tijd dat ik mijn bedje ga opzoeken ^^.

Langzaam slofte ik de trap op.
Achter me hoorde ik enkele geluiden.
Alleen Jumbie en Flieger kon ik verstaan.
Die Bill is zo raar. Volgens mij is hij gewoon té hyper voor deze wereld.
Ik trok mijn wenkbrauw omhoog.
Mijn vader zou wel afhandelen met dat kind, dacht ik.
"Ik ga slapen..." Zuchtte ik en even later zat ik lekker warm ingepakt in mijn heerlijke donzige dekens ^^

...

"Biepbiep. Biepbiep"
"*Bamm!*"
En dat klonk niet goed, dacht ik.
Nouja, daar had ik dan geen last meer van ^^
Na mijn irritante wekker van het nachtkastje te kloppen geraakte ik niet meer in slaap.
Ik ging dan ook recht zitten in mijn bed.
Gapend rekte ik me uit, ik kreunde vermoeid en slenterde vervolgens de trap af.
Ik nam plaats aan het keukeneiland.
De cornflakes stond al klaar.
Even liet ik mijn ogen over de tafel glijden...
Geen melk, geweldig ¬¬
Ik wandelde naar de koelkast en greep de melk.
Met mijn voet shopte ik de deur weer dicht.
Ik goot de melk bij mijn cornflakes en nét toen ik een hap wou nemen hoorde ik "Goedemorgen!"
Ik verschrok me dood!
Ik draaide mijn hoofd naar achteren en keek recht naar Bill.
"Ah, als jij het bent ¬¬" Mompelde ik.
Hij stond daar, wel een beetje ongemakkelijk zag je, alleen maar in zijn boxer.
Een mooi lichaam had hij wel...
Snel schudde ik die gedachte uit m'n hoofd en deed gewoon als of hij... lucht was ^^
Dat kan IK als de beste ^^

Bill's POV.
Ik had tenminste verwacht dat Sway, zo had ik toch gehoord, even naar m'n lichaam keek maar néé -.-
Ik sta hier in m'n boxer, misschien dat ze me echt niets vind, niet dat ik dat erg vind ^^ Het lijkt me een enorm verwend nest

Sway's POV.
"Leuk shirt heb je aan!." Zei Bill.
En dat was ook het enige wat ik aanhad, een zwart Greenday T-shirt dat nét onder m'n kont kwam.
"Vind je Greenday ook zo goed?" Vroeg hij.
Grr, waarom laat hij me gewoon niet met rust.
Het is niet dat hij mocht logeren van mijn pa dat we opeens maatjes zijn!
"Nee ¬¬." Antwoordde ik kort.
"Okee dan..." Hoorde ik Bill op een ongelovige manier zeggen.
"Waarom draag je dan..." Verder kwam hij niet, want ik keek hem aan met een blik van: Waarom-laat-je-me-nu-gewoon-niet-met-rust?!
Hij zuchtte.
"Kan ik dan misschien wat kleren lenen?" Vroeg Bill weer op een lieve toon.
"Volg me." Smakkerde ik met mijn mond vol cornflakes...

. (5 x uitgekomen)

.

.. (0 x uitgekomen)

.