Wat voor cliché moment kan je niet laten om op te schrijven? - Uitkomsten

De dood van een vriend van de hoofdpersonage (13 x uitgekomen)

Je hoofd personage heeft een goede vriend, iemand waar hij zichzelf kan zijn. De vriend en de hoofd personage helpen elkaar en blijven bij elkaar in een barre tijd. De vriend gaat weg en blijft te lang weg. De hoofd persoon vind hem/haar en beseft dat de vriend dood is. Na een lange tijd drama en gehuil gaat de hoofd persoon weg om een nieuwe start te maken.

Ik kan het niet laten om dit moment er in te verwerken. Het maakt de hoofd persoon opeens kwetsbaar en hij realiseert zich dat de wereld koud en donker is, waardoor hij actie onderneemt. En, ik geef toe, het geeft meer drama en het is een mooi, zielig moment.

'Ik weet hoe bijzonder je bent.' (2 x uitgekomen)

Je personage vindt zichzelf niks en is erg onzeker over iets. Je personage vraagt dat aan een goede vriend, die vervolgens vertelt hoe goed en bijzonder hij/zij is.

Iets wat ik mezelf echt moet tegenhouden. Het kan geen kwaad om de zelfverzekerdheid van je personage op te peppen, maar het laatste wat je moet doen is alles wat hij/zij goed heeft gedaan laten vertellen door een ander personage.

Vluchten in de wildernis (12 x uitgekomen)

Je hoofd personage heeft de gruwelijkheden van de wereld gezien en besluit er van weg te rennen. Naar de wildernis.

Dit doe ik serieus in bijna elk verhaal. Het is onvermijdelijk. De wildernis hoeft niet eens natuur te zijn (al is bij mij vaak wel). Het brengt je hoofd personage bewust van een andere wereld.

Toen was alles nog goed en vredig. (0 x uitgekomen)

Je personage heeft gruwelijke dingen gezien en het heeft zijn leven verandert, voorgoed. De personage praat met andere personage over haar/zijn hoe vredig het vroeger nog was.

Dit kan een mooi moment zijn. Maar ik denk niet dat lezers aan het wachten zijn voor een hele herhaling van het boek.

Ik ben er ook nog! (0 x uitgekomen)

Lange tijd heeft je hoofd persoon zich schuil gehouden, maar nu hij/zij word verrast door de vijand gaat je personage helemaal los. Als dat vechten is of een stevig woordje hij/zij maakt altijd sterke indruk waar de vijand rekening mee moet houden.

Dit doe ik vaak om wat pit in mijn personage te brengen.

En ze leefden nog lang en gelukkig (5 x uitgekomen)

Wat ze ook hebben meegemaakt, het komt altijd op een goed einde. Je hoofd persoon heeft een man, kind(eren) en misschien een hond en/of kat. En ze leven nog lang en gelukkig.

Ik heb dit niet, maar vindt het wel vreselijk irritant als een verhaal zo eindigt. Het verpest het hele verhaal. Probeer, tenzij je het al doet,een leuke twist aan te maken zoals: je hoofd persoon leeft met 2 geadopteerden jongetjes en een leguaan. Dat maakt het al een stuk leuker en origineler!

Is dit echt? Help! Ooh, het was maar een droom.. (4 x uitgekomen)

De personage gaat slapen en wordt wakker in een droom. De droom is angstaanjagend en is bijna levensecht, maar de personage zelf kan niks doen. Ze/Hij beseft pas laat of na de droom dat ze aan het dromen was. Later blijkt de droom voorspelend te zijn.

Dit heb ik niet vaak gehad. Al heb ik een sub-plot een keer volledig aan dromen gewijd. Dromen hoeven niet altijd voorspelend zijn, waarom vertelle ze niet iets over de emotie van de persoon?

'Ik heb altijd tegen je gelogen en heb nooit aan jouw kant gestaan.' (37 x uitgekomen)

De goede vriend die altijd zo aardig voor de hoofd persoon was, blijkt de vijand te zijn.

Ik hou hier van! Het creëert een soort shock.. Maar teveel, is nooit goed.