Medeschrijver en titel gezocht - Uitkomsten

idee voor titel (23 x uitgekomen)

jeei, je hebt een idee voor een titel laat m achter in een reactie

intresse om mee te schrijven (5 x uitgekomen)

oke ik was het in het begin vergeten maar hier is een deel van het verhaal waar je aan mee kan schrijven.
lijkt het je nog steeds leuk maar dan een klein vervolg degene met het leukste vervolg mag mee schrijven.
laat je vervolg in een reactie achter.

Het is vrijdagavond laat en Britt loopt alleen over straat.
Ze was ‘s middags met Annemiek mee naar huis gegaan en was daar blijven eten.
Helaas was het zo gezellig dat ze de tijd vergeten waren en omdat Britt’s ouders weg waren kon ze naar huis lopen.
En haar broer Jan was te lui om haar even te komen halen met de fiets.
‘stomme Jan’ vloekte ze’ doe eens een keer iets zinnigs.’
Annemiek woonde in Portugaal aan de zuid kant van Rotterdam en Britt woonde helemaal aan de andere kant in de Zevenkampsering.
Mokkend liep Britt verder naar de dichtstbijzijnde tramhalte ze had geluk de tram kwam er net aan.
Moe liet ze zich op een stoeltje neer vallen.
Het was warm in de tram en na een tijdje gleden haar ogen dicht.
Met een schok kwam de tram tot stilstand, Britt schrok wakker.
‘shit’ schold ze ‘ik ben in slaapgevallen.’
Snel liep ze de trap uit en keek om zich heen.
Ze was in een of andere achterbuurt beland waar ze nog nooit geweest was.
Was ze nog wel in Rotterdam of in een van de omheen liggende plaatsen?
Ze wist het niet.
En in de verste verte was er niemand aan wie ze het kon vragen.
Dan maar op goedgeluk ergens heen lopen dacht ze.
Wat word het links of rechts?
Ze keek eerst naar links aan die kant leek de straat uit te komen in een andere straat.
Die word het dus niet dacht ze, dadelijk kom ik een doolhof van straatjes en kom ik er nooit meer uit.
Toen keek ze naar rechts ze zag een paar weilanden en een paar sloten.
Ze besloot naar rechts te lopen.
Nog steeds was ze niemand tegen gekomen aan wie ze kon vragen waar ze was.
Wat haar best beangstigde.
Ze had liever gehad dat er wat meer volk op de been was zodat ze in ieder geval niet alleen was.
En zo liep ze tussen de weilanden geen idee waar heen.
Na een hele tijd te hebben gelopen te hebben zag ze in de verte een bos.
Ook dat nog dacht ze nou heb ik zo twee opties of er door heen of er om heen.
Maar wacht eens even ik ken deze plek als het goed is moet in dat bos de Rottermeren zijn.
Maar als ik dan even flink doorloop ben ik in anderhalf uur thuis dacht Britt.
Ze keek nog eens goed om zich heen.
Wel vreemd dat ik tot nu alleen nog maar weilanden gezien heb en geen boerderijen.
Die horen er wel te staan, ach het zal wel komen doordat ik de hele weg niet heb opgelet.
Ik ben ze gewoon voorbij gelopen zonder dat ik het wist.
Ze was onder tussen bij de bosrand aangekomen en had besloten om door het bos te gaan.
Ze kende het bos als haar broekzak dus dat moest geen probleem zijn.
Na een tijd gelopen te hebben was Britt de Rottermeren nog steeds niet tegen gekomen.
‘wat vreemd die had ik al lang tegen moeten komen’ mompelde ze ‘ik zou toch niet de verkeerde weg genomen hebben dat kan gewoon niet.’
Na nog een hele tijd gelopen te hebben kwam ze op een donkere open plek, en liet ze zich tegen een boom omlaag zakken.
Toen drong het volle besef te haar door dat ze verdwaalt was en de eerste tranen kwamen al.
Ze liet haar tranen de vrije loop en begon hartverscheurend te huilen.
Plots voelde ze een hevige hoofdpijn en het laatste wat Britt zag was de schim van een man.
Daarna werd alles zwart.

nee jij kunt mij niet helpen (7 x uitgekomen)

spijtig jij kan mij niet helpen.
toch bedankt dat je deze quiz hebt gedaan.