Replay | Twilight | Jasper Hale. "1" - Uitkomsten

Forks (23 x uitgekomen)

Ik tuurde nog eens naar mijn lege kamer. Het was leeg, maar het deed me nog herinneren aan alles. Ik liep naar een muur die voor mij heel erg belangrijk aanvoelde. Hier had ik alle foto's van Hastia en mij opgehangen, lieve teksten op die foto's geschreven en uren voor deze muur op de grond hebben gelegen en gehuild. Ik heb tegen haar gepraat, ook al was ze weg. "Sophie, kom je?" riep Selena en ik knikte, en bedacht me toen dat ze dat niet kon zien. "Ik kom," riep ik terug. Ik pakte mijn zwarte koffer vast en rolde naar de trap. Toen legde ik hem neer en ging erop zitten. Een klein duwtje en ik sjeesde de trap af. Met een glimlach belandde ik op de grond en keek op tegen twee lange benen van Selena. "Sophie, je bent echt knettergek," mompelde zij. Ik knikte bevestigend en stond op. We liepen samen naar de auto en ik legde mijn koffer in de auto. Ik draaide me om naar mijn huis. Mijn laatste kijk op mijn oude, vertrouwde huis. Ik voelde me weer zwaar geëmotioneerd worden en een traan biggelde over mijn wang. Met tegenzin veegde ik die weg en stapte in het auto. Automatisch vlogen mijn gedachtes weer weg, naar die vreselijke dag.

Hastia en ik liepen over de stad, op weg naar een leuk winkeltje. We liepen erheen, lachend en gearmd. "Stel nou, als ik er niet meer ben, wat zou jij dan doen?" vroeg Hastia opeens. Ik vond het raar, maar zei er niks van. "Heel verdrietig wezen," zei ik pruilend. Misschien zei ik het niet serieus maar we wisten dat ik het meende. "En andersom?" vroeg ik toen. Hastia haalde haar schouders op. "Mezelf van kant maken," zei ze onverschillig. Ik was verbaasd gestopt met lopen. "You're kidding me, right?" had ik geantwoord. Ze schudde haar hoofd en we liepen verder. In het begin was het ongemakkelijk stil maar daarna begonnen we weer met kletsen en was het weer supergezelllig. We liepen het winkeltje in en zochten naar leuke shirtjes. "Iedereen handen omhoog," gilde toen opeens een zware stem. Ik keek op en zag een gemaskerde man met een pistool in zijn hand in het midden van de winkel staan. Twee handlangers stonden met pistolen bij de deur en sloten die af met stokken. Ik was geschokt en keek naar Hastia, die met precies hetzlelfde blik naar mij keek. "Liggen!" riep de man en iedereen ging liggen, behalve Hastia en ik. "Liggen," fluisterde ik maar Hastia schudde haar hoofd. "Hastia, liggen," piepte ik. De man richtte zijn pistool op haar en ik vreesde het ergste. Ik hoorde de klik en nam een sprong. Ik schoot voor Hastia langs en voelde hoe de kogel in mijn buik kwam. Met een knal viel ik op de grond. Nog een knal en even later viel ook Hastia op de grond, met een bebloed hoofd.

Ik staarde treurig uit het raam en herinnerde me nog hoe de ambulance kwam. Ik zag hoe ik zelf afgevoerd werd naar het ziekenhuis, en daarnaast me nog een brancard die helemaal bedekt was door een doek. Hastia was weg. Ik had niet alleen een kogel in mijn buik, maar ook nog eens een gebroken hart. Mijn beste vriendin en soulmate was weg.

Jeez, waarom doe je deze quiz. Sukkeltje? XD (8 x uitgekomen)

;d lalalalaa