Marauders (1) - Uitkomsten

Sirius, perron 9 3/4 (22 x uitgekomen)

'Sirius, je ziet er niet uit!' roept Bella over het hele perron heen. Iedereen draait zich naar mij om. Fijn, denk ik geïrriteerd. Bella mag me alleen niet omdat ik geen ware Zwadderaar ben. Daarom maakt ze me dus belachelijk voor iedereen. 'Hij ziet er hartstikke goed uit!' roept een meisje die ik niet ken. Als ik haar aankijk knipoogt ze snel. Bella snuift en draait zich om naar haar vrienden. Misschien valt school toch wel mee. Het zal me niks verbazen als ik in Griffoendor kom, maar thuis barst dan echt de hel los. En onze zogenaamde familienaam gaat naar de knoppen door mij, goed toch? Ik loop naar de trein toe en geef mijn koffers af. No way dat ik daar mee rond ga lopen, ja ik heb wel iets van de Zwarts bloed in me. Maar niet veel, gelukkig niet.

James, perron 9 3/4 (9 x uitgekomen)

'Doe voorzichtig schat.' zegt mijn moeder huilerig. 'Jaha, maar mam. Mag ik nu gaan?' vraag ik verveeld. 'Ik ga je zo missen!' roept mijn moeder. Ik geef haar snel een knuffel en een kus op de wang en loop de trein in. Ik geef mijn koffers af en ga een coupé zoeken. Ze zijn allemaal vol, maar ik ben ook aan de late kant. In één coupé zit maar één jongen dus ik klop aan. 'Mag ik hier bij zitten?' vraag ik op mijn beleefdste toon. 'Tuurlijk,' zegt de jongen. 'James Potter.' zeg ik en ik steek mijn hand uit. 'Sirius Zwarts.' zegt de jongen, terwijl hij mijn hand aanneemt. 'Zwarts?' herhaal ik ongelovig. Dat is één van de trotste en arrogantste volbloedtovenaarsgezinnen. 'Ja, maar erg blij ben ik er niet mee.' zegt Sirius snel. Ik kan het aan hem merken, hij is anders. Zo'n gevoel heb ik. 'Haha, denk je dat je in Zwadderich komt?' vraag ik nieuwsgierig. 'Ja maar ik hoop het niet. Ze kijken toch niet alleen naar je bloed?' vraagt Sirius wanhopig. 'Tuurlijk niet, ze kijken naar álles!' roep ik enthousiast.

Remus, perron 9 3/4 (26 x uitgekomen)

'Opdonderen!' roept mijn vader me na. Sinds ik gebeten ben behandeld hij me als een mormel. Maar dat ben ik ook, een monster. Niks waard, een weerwolf. Met zware passen loop ik de perron op. Allemaal ouders staan op de perron te zwaaien maar geeneen kind. 'Shit!' roep ik iets te hard. Alle aandacht word op mij gevestigd. Ik begin te rennen, voor zover het lukt met die loodzware passen. Achter mij hoor ik nog iemand rennen maar erg veel aandacht besteed ik er niet aan. Ik spring de trein in en geef mijn koffers af. De jongen die achter mij rende komt klem te zitten tussen de sluitende deuren. 'Alohomora.' zeg ik en ik wijs op de deuren. Ze gaan één seconde open en weer dicht. Precies tijd genoeg om de jongen naar binnen te trekken. 'Dankje, ik ben trouwens Peter, Peter Pippeling.' zegt hij dankbaar. 'Remus Lupos.' zeg ik afwezig. Mijn moeder staart naar me met vochtige ogen. Zij geeft wel altijd om mij, wat er ook gebeurde. 'Kom je?' vraagt Peter. 'Ja is goed.' zeg ik en ik draai met moeite mijn hoofd van mijn moeder weg. We lopen naar een coupé met twee jongens, die blijkbaar veel lol hebben. 'Hé, mogen wij hier bij zitten?' vraagt Peter zo stoer mogelijk. 'Ja hoor,' zegt een jongen met een bril. 'Ik ben James Potter en dit is Sirius Zwarts.' zegt hij. 'Ik ben Remus Lupos en dit is Peter Pippeling.' zeg ik grijnzend. 'Neem plaats.' zegt Sirius kakkerig.

Peter, perron 9 3/4 (25 x uitgekomen)

Oh shit, waar is die perron nou? Ik zucht en loop nog eens een rondje over de King Cross Station. Ik kom harstikke te laat, denk ik mistroostig. Dan zie ik gelukkig een jongen met twee ouders, hij heeft een hutkoffer bij zich dus moet wel naar Zweinstein gaan. De jongen rent op een muur af en verdwijnt. Opgelucht haal ik adem, dat moet perron 9 3/4 wel zijn, kan niet anders. Ik ren ook op de muur af en verdwijn. Een fluitje geeft aan dat de trein bijna vertrekt. Ik ren achter de jongen aan de trein in maar die vervloekte deuren pletten me. 'Alohomora.' zegt de jongen. De deuren gaan open en hij trekt mij in de trein. 'Dankje, ik ben trouwens Peter, Peter Pippeling.' zeg ik dankbaar. 'Ik ben Remus Lupos.' zegt de jongen afwezig. Hij kijkt door de deuren heen naar een vrouw, waarschijnlijk zijn moeder. 'Kom je?' vraag ik. Hij knikt en we lopen naar een coupé met twee jongen. Nou moet het anders gaan dan op de basisschool. Misschien word ik nou niet meer gepest als ik stoer doe. 'Mogen we erbij zitten?' vraag ik zo stoer mogelijk. 'Ja hoor.' zegt een jongen. 'Ik ben James Potter, en dit is Sirius Zwarts.' zegt hij. Ik wil net me voorstellen maar Remus neemt blijkbaar het woord. 'Ik ben Remus Lupos en dit is Peter Pippeling.' zegt hij. 'Neem plaats.' zegt Sirius kakkerig. Remus en ik nemen plaats en we kletsen over van alles, vooral Zweinstein. 'We zijn er!' roept James opgewonden.