Rotleven. - Uitkomsten

Jasper. (36 x uitgekomen)

Mensen.
Ik voel me echt heel erg klote.
Ja, ik schrijf dit omdat ik volgens de zuster ‘mijn gevoelens moet uiten’. Best.

Ik voelde me dus een tijdje geleden al (…), omdat mijn opa overleden was. Niet zo erg, zou je denken, maar ik zat vaak bij hem als ik thuis ruzie had. Dan gingen we samen monopolyen. Waarbij hij altijd won. Hoe hij het deed, God mag het weten, maar hij flikte het steeds weer.
Hij ging dood aan een hartstilstand. Gewoon, zomaar.
Had ik dus niet verwacht.

Paar dagen geleden was ik relaxed aan het skaten met een paar maten, gebeurde het ergste wat ik me kon bedenken.
Ik ging dus samen met Jasper, één van die mensen en mijn vaste skate-maat, grinden op een reling die niemand ooit durfde. (Misschien omdat hij best hoog was. En smal. En lang. En wankel.) Wij dus wel, want wij waren awesome.
Nou. Eerst deed ik een paar oefen-rondjes op een andere reling, de iets veiliger was. Zeg gerust maar: HEEL VEEL VEILIGER. Jasper deed natuurlijk mee. Na een stuk of 5 keer oefenen ging ik het proberen. Dus ik met vrij weinig moeite eroverheen. Het einde was wel wat wiebelig, maar het was te doen. Ik deed hem nog twee keer (onder luid applaus) en toen wou Jasper. De eerste keer ging feilloos, de tweede keer… niet helemaal.
Hij nam een aanloopje zoals altijd en scheurde op die reling af. Eerst een ollie, daarna de grind. Het leek perfect te gaan, maar op het einde schoot zijn board weg. Het ging zo snel. Zijn board vloog door de lucht, Jasper viel achterover, met zijn achterhoofd op die reling. Wat we van tevoren niet hadden gezien, was dat er een stuk ijzer uitstak. Daar knalde hij dus met zijn schedel op. Ik meteen naar hem toe, maar nee. Het was al te laat. Twee minuten later lag hij dood in mijn armen. Ik vroeg me af of hij in die twee minuten nog veel pijn heeft gehad, of dat hij überhaupt nog wat heeft meegekregen van alle heisa. Ik hoop het niet.
Iemand had meteen de ambulance gebeld, die net aan kwam rijden terwijl zich een echt bloedbad vormde. Ik zat van top tot teen helemaal onder, maar op dat moment merkte ik dat niet eens. Ik werd zelf ook half mee de ambulance in gesleurd omdat ik Jasper niet los wilde laten, maar ik moest sowieso mee omdat ze dachten dat ik ook in de kreukels lag.