Het Kerstgala - Uitkomsten

Het was de avond van het Kerstgala.


Snel controleerde ik mijn zwarte jurk in het licht van de kamerlamp. Ik wist dat Scorpius buiten op me stond te wachten. Hij was al helemaal klaar. Zwarte broek, zwart overhemd met ruches en zijn haar netjes gekamd. Op zijn gezicht lag een glimlach.
Met uiterste voorzichtigheid deed ik mijn korte cape om mijn schouders en bevestigde de strik aan de halssluiting. Ik voelde me net een koningin. Een koningin die op het punt stond uit te rijden naar een bal.
Vriendelijk en teder deed ik de ketting om de hals van de zwarte wolf. Ze had daar de hele tijd naar me zitten kijken terwijl ik me opdofte en kwam nu in beweging. Ze drukte haar vochtige snuit in mijn handpalm terwijl ik haar naam fluisterde. “Sybele, Sybele. Wat ben je toch mooi.”
Met de ketting in mijn hand en mijn andere hand groetend in de lucht liep ik naar buiten, de witte sneeuw in. Langzaam tekenden witte spikkels zich op mijn jurk af, en mijn stappen ruisten door de dunne sneeuwlaag op de grond.
“Nana, je ziet er beeldschoon uit,” zei Scorpius, toen ik naast hem richting de zwarte koets liep. In de zwarte avond leken we wel wezens die het daglicht niet konden verdragen. Het voelde vertrouwd, zoals we anoniem het donkere rijtuig instapten.
In de koets keek ik naar buiten, ik wilde zo graag eens door de sneeuw lopen en voelen hoe het was om me nergens druk over te maken.
Ik voelde hoe Scorpius’ vingers mijn hand omsloten en ik kneep zacht terug. Toen we eindelijk aankwamen bij het Gala, verstomde al het geroezemoes.
We werden verwelkomd door het licht dat naar buiten scheen, al vond ik het duisternis mooier. Alles binnen leek zo realiteit, hier buiten was het als een droom.
Als eerste stapte Scorpius uit, om me te ondersteunen terwijl ik uit het rijtuig stapte. Achter me aan sprong Sybele, die opgewonden de geuren van het Gala opsnoof. Haar oren schoten heen en weer, maar ik aaide haar over haar hoofd. Ze blafte zacht, en liep keurig naast me richting het feest.

Vanuit de droom stapten we bij het Gala naar binnen. Voor de toeschouwers vanuit het duister, recht in hun ergste nachtmerrie…