[23] Geluksvogel? .. Of was het nou pechvogel? ..Ibrahim Afellay - Uitkomsten

I've been addicted to you. (36 x uitgekomen)

''Wat heb ik gedaan?'' Ik heb meteen spijt. Even later wordt ik teruggebeld. Zal ik het doen.. zal ik opnemen?? Ik krijg meteen tranen in mijn ogen als ik aan hem denk, aan wat we allemaal hebben meegemaakt. Hoe het was met hem. Hij hangt op. Ik stop mijn mobiel in mijn zak en pak mijn scooter. Ik rij naar de stad, en dan weer terug. Ik rij steeds weer rondjes. Dan gaat mijn mobiel weer. Dit keer is het Sarah. Ik neem niet op. Weer doe ik mijn mobiel in mijn zak. Ik weet niet waar ik heen moet gaan. Ik weet niet wat ik moet doen, ik ben alleen. Ik sta er alleen voor. Ik wil naar de graven van me ouders, en naar die van Roy. Dus rijd ik daar heen.

''Mam, pap. Ik mis jullie. Ik wil jullie stemmen horen. Ik wil jullie horen zeggen dat jullie van me houden. Ik wil jullie in mijn armen hebben, al mijn pijn verdrijven.. Bedankt dat jullie er voor me waren. Er is niks dat ik niet wil om jullie stem weer te horen. Soms wil ik jullie bellen, maar ik weet dat jullie er dan niet zijn… als ik 1 dag had, dan wou ik jullie vertellen hoe erg ik jullie heb gemist. Ik hou van jullie. Ik mis jullie. Ik wil jullie terug! Het gaat niet zonder jullie, ik ben helemaal alleen. Ik wil niet meer bij Sarah wonen, zij hebben een eigen familie. Maar ik heb niemand anders.. Ik vind het eng, zonder jullie.'' De tranen lopen over mijn wangen, ik heb geen kracht meer. Ik wil opgeven. Ik kijk achterom. Roy van Leeuwen. Ik ren meteen naar zijn steen. ''Royy, ik wou dat je me kon horen! Het spijt me zo! Als ik er niet was, als ik godverdomme niet naar dat parkje was geweest, dan zou je nu hier zijn. Het is allemaal mijn schuld, ik weet het! Roy het spijt me zo. Ik wil alles doen om jullie alledrie weer terug te krijgen echt alles!! ''Op dat moment gaat mijn telefoon, een sms. Van Ibrahim … !!
Mag ik komen? Ik lees de sms. Keer op keer. Ik kijk om me heen. Dan zie ik Ibrahim. Hij leunt tegen een boom en staart naar mij. Ik knik. Hij loopt langzaam naar me toen en gaat tegenover me zitten. ‘’Ze houden van je.’’ ‘’dat weet je niet.’’ ‘’ze zijn trots op je. Ze missen je meer dan je denkt.’’ ‘’Hou op met dat gezeik! laat me met rust!!’’ Ik sta op en loop weg. ‘’KOM BIJ ME WONEN!’’ ............