Logeren in de achtertuin, $3 - Uitkomsten

Te laat en te klein. (12 x uitgekomen)

En hier stond ik dan, op een station, in een grote mensenmassa. Ongerust kijk ik om mij heen, geen Joyce. Plots licht mijn mobiel op. ‘1 nieuw bericht van Joyce.’ Waar ben je? Staat erin. Huh? ‘Ik ben gewoon op het station, ik moest toch zijn bij Antwerpen Zuid?’ Ik schiet in de stress, zo meteen moest ik wel op het centraal staan. ‘Nee sukkel! Je moest op Antwerpen centraal wezen! ö.’ Ik vloek in mijzelf. ‘Ik kom zo snel mogelijk naar je toe!’ sms ik snel terug, en ik ren naar het loket. Hopelijk hoef ik niet té lang te wachten, want mijn geduld is al laag.

Toen zat ik weer in de trein, op weg naar centraal station. Eindelijk, na een half uurtje. ‘Ik ben nu onderweg,’ sms ik haar. Ik pak een energie blikje, ik mag nu niet in slaap vallen. Ik zet het blikje aan mijn mond, en drink het gelijk helemaal op. ‘Antwerpen Centraal’ word er omgeroepen. Ik sta té snel op, waardoor ik eventjes duizelig word. Ik zet me er snel overheen en pak mijn tas. Ik loop in een snel pasje naar de deuren. De deuren gaan open, en ook hier is een mensenmassa. Ik zucht, en stap de trein uit. Ik wapper even met mijn haren en ga op mijn tenen staan om iets te kunnen zien. Soms is klein zijn niet echt, leuk. Mijn blik valt op iemand, iemand die ik ken.