Screàààm for help' - Uitkomsten

is this my life ? (3 x uitgekomen)

Ken je dat meisje zonder gevoelens ? Een meisje altijd eenzaam ook al zijn er mensen rondom haar. Ze heeft problemen, geboren voor problemen, geboren om pijn te hebben. Ik ken dat meisje en ik zal haar verhaal vertellen.

Ze zit stil op haar bed als ze het geroep van haar ouders tot boven door de muren hoort. Ze haalt haar handen naar haar oren, voor het niet meer kunnen aan te horen. Langzaam rollen er tranen over haar wangen en begint ze zacht te huilen. Ze gaat neer liggen met de hoop dat ze in slaap zou vallen en even rustig te kunnen worden.

Het meisje word wakker, iemand schud haar hard door één en begint te roepen met luide stem. 'waarom ben je nu geboren stom wicht' haar moeder had weer gedronken na de ruzie met haar vader. Ze probeer haar uit de greep van haar moeder te verzetten. Het meisje begint te huilen, te roepen om haar los te laten. Haar moeder laat haar los en kijkt haar aan diep in de ogen. Voor dat ze het wist kreeg ze nog een klap in haar gezicht. En haar moeder vertrok. Ze begon nog harder te huilen dan tevoren, ze pakt al haar spullen bij één en vertrekt. Waarheen ? Ze heeft geen idee. Het meisje loop over straat, waar ze naar toe loopt. Ze weet niet, waar dan ook ze terecht komt. Het is altijd beter dan thuis. Mensen op straat kijken haar raar aan. Ze staarden, precies of ze hebben nog nooit een meisje gezien van in de 7jaar met een rugzak op haar rug, en huilend. Ze nigeerd het en loopt rustig door.

Het meisje was al een eindje gestapt, het was ondertussen al donker. Maar ze kreeg schuldgevoel. Waarom is ze weg gelopen van haar moeder ? Vroeger was alles goed. Tot haar vader aan de drugs begon, en haar moeder het niet aankon en begon te drinken. Het is allemaal haar vader haar schuld denkt ze. Ze wild haar moeder daar niet alleen laten met hem. Maar op een dag zou het ooit erover gegaan zijn, en die dag was vandaag.

Het meisje weet één ding niet. Ze heeft asma en is haar midicatie vergeten. Maar ze blijft maar door lopen verder en verder. Maar ze is nog zo jong en moe dat ze door haar benen zakt. Ze krijgt het moeilijk met ademen. Ze weet dat ze zo niet zou kunnen overleven. Ze gaat op de grond zitten tegen een muur en probeert rustig in en uit te ademen. Het lukt niet het word erger en erger, ze krijgt geen lucht meer. Het meisje hapt naar adem. Maar het is te laat. Ze zakt ineen. En beweegt niet meer.

Nu weet je, dat meisje dat was ik. '