Venomous poison - Uitkomsten

Venomous poison. (12 x uitgekomen)

Met tranen in mijn ogen kijk ik opnieuw naar die ene foto. Daar op mijn nachtkastje, in dat mooi paarse lijstje. Wat was ik trots toen we die foto namen, daar op het station in Amsterdam. Dat kleine hokje, waar we ons in propten. Ik op jou schoot, gekke bekken trekken voor het camera-tje voor ons. Jou armen om mijn lichaam heen, jou warme lippen op mijn wang. En zo maakten we op die dag, de eerste dag dat we echt met zijn tweetjes uit gingen, 20 foto´s die onze liefde voorgoed vastzetten. Helemaal gelukkig nestelde ik me even later tegen je aan in de bioscoop. Me van geen kwaad bewust. Oog voor de film hadden we toen niet, oog voor elkaar wel. Warme lippen op de mijne, een tinteling door mijn hele lijf. Nog nooit in mijn leven had ik me zo goed gevoelt.



Een zo´n foto kan me weer helemaal terug brengen. Terug brengen naar twee prachtige blauwe ogen, en misschien klinkt dit cliché maar je kunt wel degelijk verdrinken in blauwe ogen. Ik ben in die ogen de weg compleet kwijtgeraakt, alsof de storm ineens kwam oplaaien. En nooit meer zou gaan liggen. Sinds die dag, ben ik verslaafd geworden. Niet aan speed, niet aan drank, en niet eens aan de mayonaise bij de McDonald’s. Ik raakte verslaafd aan een jongen, aan zijn deo, de geur van zijn pas gewaste kleding. Zelfs de geur van zijn leren jack bleef ik bij me houden, tot laat nadat we afscheid namen. Vanaf toen, kon ik niet meer zonder al die geurtjes, en al die kleurtjes. Elke dag moest ik je even zien, even horen. Even aanraken om te kijken of je wel echt was, en ik verloor je geen seconde uit het oog, bang dat je in rook op zou gaan. En als ik nu eens goed nadenk, had ik je wat losser moeten laten. Het touwtje, dat ik om je nek had gebonden,figuurlijk, wat losser moeten maken. Dat je dan tenminste nog eens een dagje voor jezelf had. Maar zelfs dat liet ik niet toe. Hield je gevangen in mijn eigen kleine wereldje. Eigenlijk enkel wij tweetjes. En toen kwam de grote klap, Toen ik het hoorde, moest ik even slikken. Ik vroeg je keer op keer, om het te herhalen, want het kwam niet aan. Totdat het door begon te dringen, de woorden die je zei. Kon ik omzetten in gedachten, die gedachten in pijn. Voor mij was jij mijn alles, en meer. Maar voor jou was het simpel, zo klaar als een klontje. Dat wij tweetjes niet verder konden, je keek niet eens op toen ik me liet vallen op mijn groene tapijt.



Mijn tranen stroomden, als woeste kanaaltjes, over mijn bleke wangen heen. De plekken waar het neer kwam op de grond, kleurden donkerder. Mijn hand legde ik naast me neer, de hand die jij zo vaak hebt aangeraakt. Ik bal mijn vuist. En meteen staat mijn besluit vast. Dood. Hij moet dood. Meteen surf ik op het net, en kom erachter. Ik zal hem nog een keer zoenen, en deze kus word dodelijk. Voor zowel hij als mij.



Het is groen, gifgroen.



-I want to hurt you just to hear you
Screaming my name
Dont want to touch you but
Youre under my skin (deep in)
I want to kiss you but your lips
Are venomous poison-



Reacties?



-©Alice Lollipop.