Destination Tokio Hotel. SIX - Uitkomsten

Een blije gedachte. = ) (26 x uitgekomen)

Een leraar van me heeft ons een keer verteld dat nachtmerries meer realiteit zijn die ons laat lijden omdat we ze niet accepteren , dan fantasie. Ik denk dat ik deze nacht zo een nachtmerrie had. Er was een doolhof met lange smalle straten rond om mij die me deden stikken. De muren waren overdekt met spiegels, maar ze spiegelden mijn spiegelbeeld niet, misschien was ik een vampier. Ik stapte er moe , bang , verdrietig en gefrustreerd, proberend deze gevoelens te mengen, niet eens wetend waarom door, ik bibberde van woede. Ik ging door,door,altijd maar door,altijd meer naar het midden , naar het hart van dit rare doolhof, daar hingen er ook spiegels.Elke spiegel spiegelde mijn spiegelbeeld van een andere kant, ik keek naar mijzelf in de spiegels die mijn spiegelbeeld alsmaar vermenigvuldigde, de muren kwamen naar me toe. Ik probeerde ze te stoppen , maar ze kwamen altijd maar dichter naar me toe. Ik sloeg op de spiegels met gevolg dat ik gewond was , duizenden stukjes vielen op de grond. Ik werd wakker in een zweetbad en ik heb alle spiegels in mijn kamer omgekeerd zodat ik mezelf er niet meer in kon zien. Ik ben terug naar bed gegaan , en ik heb me verstopt onder mijn dekens. ‘Ben je nog niet opgestaan?!’ schreeuwt mama als ze mijn kamer inkomt. Ik weet niet hoe laat het is. Wat ik wel weet is dat ik deze ochtend écht ziek ben. ‘Ik ben ziek…’ zeg ik met een zachte stem.’Hoezo je bent ziek ? Wat heb je ?’ ‘Ik weet het niet. Ik ben ziek en daarmee uit.’ ‘Wat voel je ?’ ‘Ik voel dat ik ziek ben!’ ‘Ik had het je gezegd dat je er niet goed uitzag, gisteren! Ik ga de thermometer.’ Ik kijk,in een soort trance , naar het plafond. Als ik me rechtop probeer te zetten , begint mijn hoofd te draaien. Ik sta op. Ik loop naar mijn kast en open hem: Broeken,t –shirts,truien, en danskledij overal. Ik draai me om en kijk door de kamer: Een paar medailles hangen aan de muur,de boeken in doe boekenkast. Ik denk terug aan de woorden van Miriam-het kreng. Haar woorden deden mij altijd struikelen , maar niet vallen. Waarom nu deze crisis ? Wat is er verandert in mij ? Wat doet me twijfelen ?



Ik wil reacties.