[TH] LiveEverySecond#4. ; Today is the BIG day! - Uitkomsten

Do your thing- (10 x uitgekomen)

[2 hours before the show]
Ik wandel naar mijn kleedkamer toe om mij klaar te maken voor de show. Ik adem eens diep in en uit, want ik zeg het je, zodra je in de kleedkamer komt, is het één en al drukte. Ik heb de deur nog niet helemaal open gedaan, want krijg ik al door een stuk of 4 personen kledij toegesmeten. Told ya! Na lang overleggen en twijfelen, hebben we het leukste en best passende uitgekozen. En ik moet eerlijk toegeven, het resultaat is geweldig! Ik heb een strak, zwart glitterjurkje aan die ongeveer 20cm boven mijn knieën komt. Dus, jep, het is best kort. En dat is net het sexy, uitdagende eraan, wat ik dus hélémaal niet erg vind! Ik draag mooie ballerina’s met een hakje. En als kers op de taart, nog wat accessoires. Niet te veel en te groot natuurlijk zodat als ik dans, de kettingen niet in mijn gezicht bengelen.Daarna ga ik naar mijn trouwe kapper, Miquel. Die is écht zo geweldig in zijn vak! Hij weet gewoon altijd hoe ik mijn haar wil hebben. Hij is dan ook de enige kapper die ik voor 100% vertrouw. Daarnaast, is hij ook nog eens super lief en ja, homo. Maar dat is juist het leuke aan hem!
“OW.. MY.. GOD! You look like a model, baby!” roept Miquel vrolijk. Zoals je hoort, homo. (; “Thanks honey. Maar huphup, jij moet mijn haar weer is fixen!” “Komt in orde!” knipoogt hij. Op een halfuurtje is Miquel klaar, en net zoals altijd, is het tiptop in orde. “Perfect! Like usually! Nu alleen nog mijn make-up en ik ben klaar! ” Ik haal mijn make-upset boven en zoek mijn borstels, als ik mij realiseer dat die nog op mijn kamer liggen. Ik kijk Miquel aan met mijn liefste engellach. Hij heeft het al door en zucht. “Ze liggen waar ze altijd liggen.” “Danku, je bent een schat!” Ik kus hem op zijn wang. “Je weet het toch!” lacht Miquel. Na een kwartiertje ben ik klaar en kijk naar het resultaat. “Goed gekeurd?” vraag ik. “Perfect! Like usually!” zegt Miquel mij na. Ik lach en samen gaan we terug naar waar de rest zit. Miquel loopt met zijn armen gespreid naar binnen. Ik kijk hem raar aan. “And here she issss..!!” roept hij. “Ziet ze er niet geweldig uit?!” klapt Miquel in zijn handen.
Iedereen zijn mond is intussen open gevallen. “En wat vinden jullie ervan?” vraag ik. “Turn around, sweety.” En zoals Miquel mij vraagt, draai ik fier een rondje. “Wooow! Je lijkt wel een echte ster!” zegt Shauni verrast.Ze komt op me afgerent om alles van dichtbij te keuren, ook de anderen kwamen naar me toe, en geven me complimenten.
-*-
De tijd tikte en tikte..
Het was bijna zover..
Ik ben toch wel zenuwachtig, werd elke minuut zenuwachtiger. Ik vind het raar dat ik zo zenuwachtig ben. Want het is niet mijn eerste keer in Duitsland, natuurlijk wel in deze show, die toch wel héél populair en bekend is. Misschien is het daarvoor wel! Maar toch weet ik dat het dat ook niet is, ik heb het gevoel dat ik zenuwen heb omdat ik mijn best wil doen voor bepaalde mensen. Ook al weet ik niet wie.. Ik weet het, het is echt héél raar.. “Gaat het wel?” vraagt Shauni. Ik schrik uit mijn gedachten. “Ja hoor..” glimlach ik. Plots komt Patrick binnen en ik weet maar al te goed wat dit betekent. “Valérie, het is tijd!” Ik knik. “Oké..” En stel me recht uit de zetel en loop naar Patrick toe. De crew wenst me succes en samen met Shauni loop ik achter Patrick aan. Mijn hart bonkt sneller en sneller, naarmate ik dichter backstage kom. “Doe je ding en je gaat het geweldig doen, ik geloof in je!” zegt Patrick zachtjes tegen me. “Thanks!” fluister ik terwijl ik hem knuffel.
Ik hoor de presentator beginnen met vertellen. ‘Oké Valérie, het is bijna zover. Gewoon concentreren, je ding doen, en alles verloopt perfect!’ Spreek ik mezelf moed in. “.. Dames en heren! Geef ons een daverend applaus voor deze knappe, jonge dame, die het al ver geschopt heeft en rechtstreeks vanuit België naar hier is gekomen.. VALERIE MARTENSSS!!”
Ik hoor het publiek enthousiast juichen. “Zet ‘m op hé!” knipoogt Patrick en omhels hem en Shauni nog eens snel. “Show them what you’ve got, bitch!” roept ze als ik opga. Al lachend loop ik verder het podium op. Ik sta in mijn startpositie en kijk vlug nog eens achter me. Waar ik ze beide met hun vingers gekruist zie glimlachen. Ik lach. Ik sta klaar, midden in het podium met mijn dansers achter me. Het licht dooft en de zaal word volledig donker. Een spot schiet aan, en word op mij gericht. ‘Oké, hier gaan weeee!’ De muziek start, en ik geef mezelf hélemaal! Wat ik nu voel is onbeschrijfelijk! Na een kleine 20minuten, wat maar op een paar seconden leek zit het optreden erop. Het was geweldig! Dat vind ik blijkbaar niet alleen, het publiek ook. Want ze bleven maar klappen, fluiten, roepen, juichen. Ze zijn véél enthousiaster dan in het begin en krijg er kippenvel van. Al lachende bedankte ik het publiek.
Ik loop door naar de zetels waar de interviewer zit. Hij begroet me met een hand en ik zet me in één van de rode stoffenen zetels neer. Het is er best gezellig. Ik neem de microfoon die een mevrouw van het geluid me geeft.
Ik moet even terug denken aan het moment toen Shauni afkwam met die microfoon in haar handen. Ik voel even een lachbui opkomen, maar ik hou me in. Toen startte de man met het interview. Het is enorm leuke sfeer, en ik moet zeggen dat ik me amuseer. Ik had niet verwacht dat interviews zo leuk konden zijn. Ik dacht altijd dat die saai waren, en over serieuze onderwerpen ging, maar in tegendeel. Oké, ik kan heus serieus zijn, maar toch niet de hele tijd?! Het kan natuurlijk ook aan het publiek liggen die zo overtuigend en enthousiast zijn.
Na enkele vragen van de interviewer zegt hij plots: “Valérie, wij hebben namelijk nog een verassing voor u!” Ik kijk de interviewer verbaasd aan. “Voor mij?” ‘Een verassing?!...Ö Een verassing!!’ Ik zoek naar de crew in het publiek en zie ze al snel zitten op de voorste rij met een big smile zitten. Ik kijk Patrick vragend aan, en hij knikt al lachend naar me. ‘Dus dit is de verassing waarover Patrick het had! Oehh, spannend!’ “Heb je enig idee, wat het zou kunnen zijn?” “Pff, ik zou het niet weten, ik hoop een auto. Haha, maar dat zal het wss niet zijn, kan ik een tip krijgen?!” vraag ik met een engelenlach. “Haha.. Ik zal je moeten teleurstellen, dat is het spijtig genoeg niet. Maar ik zal je helpen!” “Het is géén voorwerp maar het zijn namelijk personen. Bekende mannelijke personen. Ze zijn met z’n vieren en hebben toegegeven dat ze fan zijn van jou.. Nog steeds géén idee?” vraagt hij. “..Nog steeds geen flauw idee.” Antwoord ik.‘Hoe kan ik nou weten wie het is? 4 bekende mannen?! Hallow, alsof er maar 4 bekenden bestaan..o_O’
“Oke, dames en heren! Hier in de studio, exclusief een interview met Valérie en de jongens vaaaaan…!!”
‘Kom oooop!! Zeg nou wie het is!’ Ik zie één van de drie deuren rondom mij open gaan. En zie zwart piekjes haar uitsteken..
‘OMFG! Dit kan gewoon niet!!’
Mijn mond valt open. Ik kan mijn eigen ogen niet geloven! Wie ik nu zie is ongelofelijk! Hij had het gewoon over de jongens van…

“… TOKIO HOTELLLLLLLL!!!”

Het publiek begint weer fel te keer te gaan, véééél feller dan bij mij, wat doodnormaal is! Bill loopt als eerste met achter hem Tom, Gustav en als laatste Georg. Ze lopen allemaal met een bigsmile op hun gezicht naar me toe. Ik lach terug en reik mijn hand naar Bill die voor mijn neus staat. Tot mijn verbazing geeft hij me nog 3 kussen. Dan is het de beurt aan Tom, die al grijnzend op me af komt. Ik doe juist hetzelfde dat ik bij Bill deed en ook hij geeft me 3 kussen en zelfs een kleine knuffel. “Hey. I’m Tom.” “Hay. My name is Valerie.” “I know that!” lacht hij. Ik weet ook heus wel dat hij Tom noemt! Maar ik reageer er niet op. “It’s nice to meet you, beautiful!” knipoogt hij. “Yes, nice to meet you to, TOM KAULITZ.” zeg ik al grijnzend met de nadruk op Tom Kaulitz. Hij lacht en loopt al grijnzend verder. Daarna begroet ik natuurlijk ook Gustav en Georg nog. Het viel me wel op dat die een pak kleiner zijn dan Bill en Tom.
-*-
En zo gaat de talkshow weer verder. We zitten in de zetel op de volgorde : Gustav, Bill, Jij, Tom, Georg. Jep, ik hélémaal in het midden, tussen Bill en Tom!^^ Ik voel me zo blij, dat ik het wil uitschreeuwen voor de hélé zaal. Maar ik hou me natuurlijk in. Het is gewoon zo een eer dat ik ze ontmoet! Ik doe tekens naar Patrick, dat hij enorm, maar écht enorm bedankt is. Waarop hij “terug antwoorde” dat het met veel plezier gedaan is! Ik kijk naast hem en zie dat Shauni met open mond op Tokio Hotel zat te geilen. Ik lach in mezelf. En weetje, ik zij dat ik de talkshow leuk vond hé, maar sorry, NU is het nog véél leuker! (‘: Ik moet vaak lachen met de jongens, ze zijn echt leuk en lief, net zoals ik al dacht. Nu zijn ze bezig met filmpjes te tonen van Tokio Hotel, de volgende zijn die van jou. ‘Oh-ow’ Het zijn filmpjes, waar je ziet wat we allemaal hebben meegemaakt en uitgespookt op onze touren. En ik heb me écht al een plat gelachen met hun!
‘Shit, my turn!’ Hier wist ik dus hélemaal niet van, dus ik hoop dat ze niet te erge filmpjes laten zien, want ik heb toch al het één en ander meegemaakt. (‘:
Het eerste filmpje : Sta ik super zot te dansen en zingen in mijn ondergoed. ö Gelukkig heb ik nog een grote T-shirt aan en is dit filmpje snel gedaan! Want ik zie Tom al grijnzend tekens naar Georg doen. ‘Players!x)’
Tweede filmpje : Ik zit met de crew aan tafel en we eten frieten. Ik neem de ketchup en begin schud ze. En natuurlijk, ja! Zit dop niet zo vast waardoor al de ketchup in het rond vliegt. Maar we liggen wel allemaal letterlijk en figuurlijk plat van het lachen.
Volgende filmpje : Hier houdt ik een wedstrijd met Patrick. Om ter snelst 5 glazen cola achtereen op drinken. Ik was gewonnen en zong luidkeels ‘I am the champion of the world’. Door te snel te drinken, lag de cola op onze magen, en lieten we boeren, de een na de ander.
Vierde filmpje : Toen ik een watergevecht hield in de zomer met mijn vrienden. Ik was hélémaal doorweekt en liep er bij als een verzopen kip.
Laatste filmpje : Iedereen weet dat ik enorm van lachen hou en dat ik dat dus ook véél doe. Daarom! Hebben ze al mijn lachfragmenten achtereen getoont!
Iedereen ligt plat van het lachen in de zaal. Ze stoppen maar niet met lachen. Ook Tokio hotel en ikzelf moeten héél hard lachen. “Haha, dat waren er me een paar hilarische filmpjes!” lacht de interviewer. “Maar nu, gaan we weer verder met wat vragen.” “Gelukkig, want sommige waren echt te erg!” lach ik. “En we hebben nog véél ergere filmpjes hoor!” roept de crew naar het podium. “En die moet je NIET laten zien, danku!” lach ik.
-*-
Terwijl Bill weer op één van de vele vragen een groot antwoord geeft, zie ik in mijn ooghoeken hoe Tom me uitgebreid bekijkt. Tjah, ik ben namelijk redelijk ‘bloot’ gekleed. Hij glijd met zijn ogen over mijn lichaam, van boven naar onder. En als hij wéér naar boven gaat, merkt hij op dat ik naar hem kijk. Ik grijns sexy naar hem, waarop hij eens met zijn wenkbrauwen wiebelde. Ik lach. Je luister terug naar het gesprek maar zie dat hij me nog steeds aankijkt. Ik kijk hem ook aan, en hij blijft me recht in de ogen kijken. Ik verdrink bijna in zijn prachtige bruine ogen. Ik glimlacht nog even naar hem en luisterd dan weer aandachtig naar het gesprek. Na een tijdje zit de talkshow erop, jammer genoeg. De tijd vloog voorbij. Na afscheid te nemen van de interviewer sta ik nog wat na te praten met Tokio Hotel.
Het is héél gezellig, ik praat het meeste met Tom en Bill, vooral Tom dan. Zelf kon hij ook niet zwijgen, en het leek wel alsof hij me ondervraagde. “Jongens! We moeten gaan!” roept een man naar Tokio Hotel. “Nu al?!” zegt Tom. “Oh, jammer! We waren nu net zo leuk aan het praten..” jammert Bill. “Ja, vind ik ook..” zeg ik. “Maar het was alle sinds, geweldig leuk om je te ontmoeten!” “Zeker!” “Dankje, vond ik ook! Het was een eer om jullie te ontmoeten!” zeg ik. “Zég, we zijn ook maar mensen hoor!” lacht Gustav. “Jongenss?!” roept de man ongeduldig. “Jaja!! Zullen we dan maar afscheid nemen?” vraagt Tom. Ik knik en we nemen afscheid. “Hopelijk zien we elkaar nog eens!” roepen ze nog. “Dat hoop ik ook!” Ik zwaai nog een laatste keer en loop terug naar mijn kleedkamer.
‘Zou ik ze ooit nog eens terug zien?’ Al denkend loop ik door de gang. Op het einde van de gang zie ik Patrick en Shauni, die al wachtend op mij voor mijn kleedkamer staan. Shauni merkt me op en loopt al roepend naar jou. “Waaaaah! Jij hebt TOKIO HOTEL ontmoettt!!” “I knowwww!!” roep ik net zo luid als haar terug. “Ik kan het echt niet geloven man! Het was geweldig gewoon! Ze waren zo lief en leuk! Patrick ik heb nog NOOIT zo een leuke verassing gehad in mijn hele leven! Echt waar, DANKU!! Je bent gewoon de beste manager die er ooit bestaat!” Patrick geeft al lachend een knuffel. “Het is het waard.”
-*-
Ik kleed me om en stap de bus in. We zijn op weg terug naar ons hotel. Ik ben Tokio Hotel niet meer tegen gekomen. Wat ik jammer vind. Waarom moesten die fuckin’ gast hun roepen, het was net zo leuk. Maarja, ik heb ze tenminste ontmoet en dat was geweldig. En ook al weet ik dat ik zie niet meer ga zien, het is een moment dat ik niet snel zal vergeten! Ik en Shauni praten enthousiast over het onderwerp: TOKIO HOTEL En ik vertel ook uitgebreid over Tom, hoe hij me bijvoorbeeld aan het keuren was EN stond te flirten! Maar daar had ik natuurlijk geen enkel probleem mee!^^
Ik plof me neer op bed. “Wat een geweldige avond heb ik toch achter de rug!”

© VALERIExTOM!
+ Reacties?^^