Lesbisch en vreselijk in de war... [9] - Uitkomsten

Dezelfde gevoelens... (64 x uitgekomen)

Het meisje haalt schokkend adem. Door een pijnscheut in haar hoofd zit ze meteen rechtop. Ze grijpt in een reflex naar haar hart en schreeuwt het uit, althans, dat probeerde ze, want in de kamer blijft het stil. Met tranen in de ogen legt ze haar arm terug op het sneeuwwitte laken.
Een verpleegster glimlacht als ze binnenkomt. "Gelukkig ben je wakker, Lorena." Lorena wil iets terug zeggen, maar haar mond beweegt geluidloos. De verpleegster kijkt even bezorgd, en begint dan allerlei vragen te stellen.




...




Met een rare mengeling van gevoelens schopt Eleira een blikje voort over de straat. Waar moet ze nu heen? Moet ze terug naar haar tante, die waarschijnlijk niet eens opkeek toen ze haar inlichtten over wat er gebeurd was. Ze dacht aan Lorena en sloeg haar ogen neer. Een traan rolde over haar wang. Ze veegde hem niet af en hij liep kronkelend naar beneden langs haar hals, tot hij gestopt werd aan de rand van het ziekenhuis-kleed. Nu besefte ze dat ze dat nog aanhad. Ze gooide het woedend op de grond en rende weg. Zo ver weg als ze kon. Lorena was er niet meer en dat was haar schuld.