SA: Have a friend like you. - Uitkomsten

Op een mooie zomerdag waren er eens twee miertjes.
Het waren geen gewone miertjes, nee!
Het waren miertjes die iedere dag veranderde van vorm.
De ene dag waren ze mier, de andere dag waren ze weer iets helemaal anders.
Maar op die ene mooie zomerdag, waar ik daarnet al van sprak,
waren de twee dus in de vorm van een mier.
Het enige probleem was, dat de miertjes niet van elkaars bestaan afwisten.
Ze leefden héél alleen en voelden hun raar om hun vervormbaarheid.
Niemand anders had dit.
Op die ene zomerdag ging er één van de twee miertjes op de computer.
De mierencomputer.
De mierencomputer was een hele kleine computer, dat gewone mensen niet konden zien.
Het miertje ging er dus aanzitten en meldde zich aan met haar mierenaccount.
Al redelijk snel sprong de mier op ONLINE en begon te surfen op het Internet.
Ze wou wel eens meer weten over haar bestaan als vervormbare mier.
Al snel kwam ze op een site terecht met allerlei informatie over vervormbare dieren.
De site waar ze op terecht was gekomen was héél speciaal.
De site heette: www.$!=%=!$.be
Die zeg maar, toch wel rare naam van de site was niet zomaar gekozen.
Heel de site was op een vreemde wijze opgemaakt. Alles bestond uit codes.
Maar vreemd genoeg, verstond de mier al de codes.
En haar zusje - mier van de mier waarover we nu spreken, kon er niks uit opmaken.
Het miertje zag dat er een forum aan verbonden was en melde zich aan als nieuw lid van de site. Ze wou wel eens weten wat hierachter zat of hoe het in elkaar zat.
Er was een topic 'De engerds' op het forum dat haar héél erg boeide.
Nou, beter gezegd: Het was het enige topic waar lotgenoten op zaten.
Lotgenote van de raarheid.
Lotgenote van de vervormbaarheid.
Lotgenote van de engerds.
Ze liet zich door de andere Engerds informeren over hun bestaan en probeerde meer en meer in de groep te raken, die reeds eerder gevormd was.
Al snel riep papa mier dat ze gingen eten, bij pizzaboy-mier.
Even later keerde ze terug en ging meteen verder praten met de engerds.
Maanden en maanden gingen voorbij, sterke vriendschappen werden gevormd.
Maar op een dag hing er onheil in de lucht. Het bestaan van het topic stond in gevaar.
Het topic werd opgeheven en ze moesten ergens anders hun bestaan gaan verdedigen.
Niemand accepteerde hen! Niemand accepteerde hun anders-zijn-heid!
Zij waren speciaal, de mensen keerden zich tegen hen.
De meeste gaven op, stopte met vechten en vielen in een diepe put mierenstront.
Waar ze tenslotte nooit meer uitkwamen.
Maar, zoals ik in het begin van het verhaal al vertelde waren er 2 mieren!
2 speciale mieren, ze bleven over en creëerde een NOG sterkere band als eerder.
Op een dag, kwamen ze elkaar zelfs tegen.
Die dag waren ze geen mier, want ze verwisselen iedere dag van gedaante.
Op die dag waren ze als mosselen.
Mosselen.
Bang om uit hun schelp te kruipen, om met elkaar te praten.
De mosseltjes zagen elkaar en voelde zich raar, niet de normale mossel als die ze voor 24 uur waren. Ahja, want na 24 uur werden ze weeral in iets anders getransformeerd.
Het was een gebeurtenis waar de beide mosseltjes een schrik van hadden gepakt.
Maar gelukkig hielden ze zich sterk. Ze vechtten door.
Op een dag waren ze zelfs voor één keer mens!
Ja, MENS!
Je leest het goed.
Op de dag dat ze mens waren, trouwden ze met elkaar.
Ze vertoonden hun liefde voor elkaar.
Ze waren ondertussen al alles geweest en niks verbrak hun liefde voor elkaar.
Zij werd mier, de andere werd mier.
Zij werd mossel, de andere werd mossel.
Zij werd nijlpaard, de andere werd nijlpaard.
Ze waren voor elkaar bestemd.
For ever and always.
The true love story
of Fred en Charel.

Achter dit verhaal zit meer dan alleen liefde en vriendschap.
Nu vraag je je vast af, wat zit er dan meer achter als dat?
Maar ik zal het eens allemaal is uitleggen.
IK
HEB
GEWOONWEG
EEN
NIEUW
SYNDROOM
UITGEVONDEN.
Het vervormheids-syndroom.