THv. op die ene dag... - Uitkomsten

het begin... (16 x uitgekomen)

roos;

Ik loop rustig over straat om al mijn herrineringen te verwerken, door naar mijn vaste plekje te gaan.
Aan een verlaten strandje is het namelijk zo stil, dat je er zelf ook stil van word.
Zo stil, dat je geen woord meer durft te zeggen.
Zo stil, dat je nergens meer aan denkt.
Perfect voor mij dus, want ik wil helemaal nergens meer aan denken.
Je zult wel denken, wat is er met deze gestoorde gek gebeurt dat ze zo stil wil zijn?
Nou, voor deze ene keer al ik het wel uitleggen..

FLASHBACK:

Met trillende vingers sta ik voor de deur.
De voordeur.
Terwijl ik probeer om de sleutel in het sleutelgat te steken, bereid ik me alvast op het ergste voor.
Een pak slaag van mijn moeder.
Ik ben namelijk 5 minuten te laat gekomen, en mijn moeder is daar nog al streng in.
Sinds ze met mijn vader gescheiden is,
reageert ze al haar woede op mij af.
Daarvoor deden we alles samen,
we waren samen de dikste vriendinnen.
Al mijn vriendinnen waren jaloers op mij,
omdat we zo'n goede band hebben.
Maar nu, nu is alles anders.
Moeder aan de drank, zusje die word voorgetrokken en alles mag, te laat komen is het erste wat er is,
en, het erste, ik moet alles in het huishouden doen.
Terwijl mijn moeder samen met mijn zusje aan het winkelen is.
Soms krijg ik een afgedankt shirtje dat mijn moeder niet meer mooi vind.(we hebben namelijk de zelfde maat.)
Maar daar blijft het ook bij.
Mijn zus loopt op de aller nieuwste schoenen,
terwijl ik hier op mijn allstars van 3 jaar oud loop, waar je bijna mijn tenen kan zien.
Maar dat maakt niet uit, want ik ben maar het 'hulpje' van mijn moeder, dat helemaal niks waard is.
Nou ja, niks waard, ik ben goed genoeg voor het schoonmaken.
En als ik het niet goed doe, krijg ik een pak slaag, en huisarrest, en dan mag ik niet naar school, anders zien ze mijn blauwe plekken.
Mijn moeder verzorgt me ook alleen als ze me heeft geslagen, dan is ze op eens de beste moeder,
maar de dag daarna begint weer alles opnieuw.

EINDE FLASHBACK.

En nu zit ik uiteindelijk hier, met mijn zware tas vol spulllen naast mij op de grond.
Ja, ik ben inderdaad weggelopen, wat al bijna niet was gelukt.
Mijn moeder en mijn zus zouden samen uitgaan, de hele nacht, dat doen ze om de 2 weken.
Dus, ik had gepland dat ik dan ruim de tijd had om me voor te bereiden.
Ik had natuurlijk al lang mijn tas ingepakt, zo bang was ik dat het mis ging.
Maar net toen ik uit het raam wilde klimmen, terwijl ik mijn tas al naar beneden had gegooit,
hoorde ik de auto van mijn moeder dichterbij komen.
'Ooohh, lieverd, het is zo zonde van de avond dat je ziek bent geworden, ik zal wel aan Roos vragen of ze je gaat verzorgen, want dan kan ik nog even door feesten, we hadden namelijk afgesproken.'
Even dacht ik toen dat alle plannen in de war waren geschopt, maar toen ze binnen waren, sprong ik snel uit het raam naar buiten.
Eindelijk, eindelijk was ik vrij....
En, wat ik niet wist, dat er een heel mooi, maar ook weer een zwaar leven tegemoet stond.




okey, dit was het eerste deel,
ik hoop dat jullie het leuk vonden!
moet ik verder gaan?

het begin..... (3 x uitgekomen)

roos;

Ik loop rustig over straat om al mijn herrineringen te verwerken, door naar mijn vaste plekje te gaan.
Aan een verlaten strandje is het namelijk zo stil, dat je er zelf ook stil van word.
Zo stil, dat je geen woord meer durft te zeggen.
Zo stil, dat je nergens meer aan denkt.
Perfect voor mij dus, want ik wil helemaal nergens meer aan denken.
Je zult wel denken, wat is er met deze gestoorde gek gebeurt dat ze zo stil wil zijn?
Nou, voor deze ene keer al ik het wel uitleggen..

FLASHBACK:

Met trillende vingers sta ik voor de deur.
De voordeur.
Terwijl ik probeer om de sleutel in het sleutelgat te steken, bereid ik me alvast op het ergste voor.
Een pak slaag van mijn moeder.
Ik ben namelijk 5 minuten te laat gekomen, en mijn moeder is daar nog al streng in.
Sinds ze met mijn vader gescheiden is,
reageert ze al haar woede op mij af.
Daarvoor deden we alles samen,
we waren samen de dikste vriendinnen.
Al mijn vriendinnen waren jaloers op mij,
omdat we zo'n goede band hebben.
Maar nu, nu is alles anders.
Moeder aan de drank, zusje die word voorgetrokken en alles mag, te laat komen is het erste wat er is,
en, het erste, ik moet alles in het huishouden doen.
Terwijl mijn moeder samen met mijn zusje aan het winkelen is.
Soms krijg ik een afgedankt shirtje dat mijn moeder niet meer mooi vind.(we hebben namelijk de zelfde maat.)
Maar daar blijft het ook bij.
Mijn zus loopt op de aller nieuwste schoenen,
terwijl ik hier op mijn allstars van 3 jaar oud loop, waar je bijna mijn tenen kan zien.
Maar dat maakt niet uit, want ik ben maar het 'hulpje' van mijn moeder, dat helemaal niks waard is.
Nou ja, niks waard, ik ben goed genoeg voor het schoonmaken.
En als ik het niet goed doe, krijg ik een pak slaag, en huisarrest, en dan mag ik niet naar school, anders zien ze mijn blauwe plekken.
Mijn moeder verzorgt me ook alleen als ze me heeft geslagen, dan is ze op eens de beste moeder,
maar de dag daarna begint weer alles opnieuw.

EINDE FLASHBACK.

En nu zit ik uiteindelijk hier, met mijn zware tas vol spulllen naast mij op de grond.
Ja, ik ben inderdaad weggelopen, wat al bijna niet was gelukt.
Mijn moeder en mijn zus zouden samen uitgaan, de hele nacht, dat doen ze om de 2 weken.
Dus, ik had gepland dat ik dan ruim de tijd had om me voor te bereiden.
Ik had natuurlijk al lang mijn tas ingepakt, zo bang was ik dat het mis ging.
Maar net toen ik uit het raam wilde klimmen, terwijl ik mijn tas al naar beneden had gegooit,
hoorde ik de auto van mijn moeder dichterbij komen.
'Ooohh, lieverd, het is zo zonde van de avond dat je ziek bent geworden, ik zal wel aan Roos vragen of ze je gaat verzorgen, want dan kan ik nog even door feesten, we hadden namelijk afgesproken.'
Even dacht ik toen dat alle plannen in de war waren geschopt, maar toen ze binnen waren, sprong ik snel uit het raam naar buiten.
Eindelijk, eindelijk was ik vrij....
En, wat ik niet wist, dat er een heel mooi, maar ook weer een zwaar leven tegemoet stond.




okey, dit was het eerste deel,
ik hoop dat jullie het leuk vonden!
moet ik verder gaan?