Hurt inside,,</3 StandAlone,, - Uitkomsten

Hurt inside,
I just want to be friends,
But it seems so hard now,
My friends say I’m not good enough for you,
Maybe they are right,
Maybe I’m not good enough,
But I just wanted to try it,
I just wanted to look,
Look if you love me,
I was wrong I guess,
I promised myself that I wont cry,
But that looks hard now,
Harder then I thought,
Now I walk with my head down,
So that nobody can see my pain,


Daar ga ik weer. Weer naar school. De plek waar mijn hel begon. Wil je weten hoe. Ik zal het je uitleggen.

Nou ik ben dus Jill. Ik ben 13 jaar en woon in een dropje in the middle of nowhere. Mijn leven was geweldig. Tot een dag.

Opgewondn liep ik de school in. Vandaag zou ik het tegen hem zeggen. Snel liep ik op hem af. Ik moet je dalijk wat vertellen zei ik. Oke zie je dalijk tussen het les uur door wel oke? Ja is goed. We hadden toch les in de zelfde rij dus ik zou hem toch zien. Zenuwachtig zat ik in de klas. nog 20 minuten. 10 minuten. TRING. Daar ging de bel. Zenuwachtig stond ik op en pakte snel mijn boeken in. Hij stond al voor het lokaal te wachten. Ik loop wel eventjes mee naar jou lokaal zei die. Ik heb toch uitval nu. Gezellig kletsend liepen we naar mijn lokaal. Wat wou je nu zeggen zei hij toen we er waren. Euhm ik durf het eigenlijk niet zo goed te zeggen zei ik maar. Zeg nou maar gewoon je kunt alles tegen mij zeggen. Lief sloeg hij zijn arm om mijn heen. Oke hier komt ie. Ik vind je leuk. Zei ik blozend. Ik zag hem verbaasd kijken. Net toen die iets wou zeggen kwam de lerares naar buiten ja Jill nu naar binnen. Snel liep ik naar binnen. En heb je het gezegt zei een vriendin van mij. Ja zeg ik. Mijn hart bonsde in mijn keel na dit uur was de pauze. Dan zou ik met hem moeten praten. TRING. Daar ging de bel weer. De pauze begon. Een vriendin van mij kwam op me af lopen. Jill ik moest van hem zeggen dat hij je meer als een gewone vriendin zag en niet als de vriendin van zeg maar. Met open mond stond ik daar. Hij durfde het niet eens zelf te zeggen. Hij weet hoe onzeker ik wel niet ben. Dit had me zoveel moeite gekost. Zoveel moeite om het tegen hem te zeggen. Met een kut gevoel ging ik maar bij ons groepje zitten. Hey Jill hoor ik ineens iemand zeggen. Ja hoor daar stond hij. Hij gaf me een knuffel. Dat doet hij altijd niks raar aan. Maar voor mij wel. Mijn hart brak op dat moment in 1000 stukjes. Snel liep ik naar buiten. Ik kon het niet meer aan. Ik zag mijn vriendin nog achter me aan rennen. Al snel voelde ik de tranen over mijn wangen stromen. En gauw daarna voelde ik 2 armen om mijn lichaam heen. Ik wist van wie ze waren dus ik liet het zo. Nog nooit had ik zo gehuild. Toen ik eindelijk klaar was was ik natuurlijk veel te laat voor de les.
Toen ik die middag thuis kwam ging ik maar op msn. Mijn beste vriend was online. Ik had heel mijn verhaal tegen hem gedaan. En wat zegt hij. Ja hij kan toch wel beter krijgen... Nog nooit heb ik me zo kut gevoeld.


En vanaf die dag ben ik depressief. Ik kan niet meer lachen. Me vrienden ben ik kwijt. Elke dag alleen naar school. Elke dag alleen zitten in de pauze. En wat doet die ene jongen. Die lacht me gewoon kei hard uit.

True Story Of My Life,,




Btw,, Dit is niet om zielig te doen ofzo maar ik moet ergens dit verhaal kwijt..