_Guitarcest_ 3 - Uitkomsten

Leave me alone ! (123 x uitgekomen)

Tom POV:

Mokkend verlaat ik de kamer en laat alles en iedereen achter me.Bill eist vandaag wel superveel aandacht,Gustav ..nja,hij kan er eigenlijk niets aan doen,en Georg zegt al helemaal geen reet.Aan hem heb ik nog het minste van allemaal.Alhoewel,misschien is het wel goed dat hij niks zegt,zo kan ik het er zéker niet uitfloepen dat ik hem meer,meer dan een goede vriend vind..
Aan die witte gang lijkt wel geen einde te komen,en ik heb al bijna zin om terug te draaien.'Tom wacht even!' Ik draai me sloom om en kijk in het gezicht van een dichterbij komende Gustav.'Het spijt me van daarnet,ik had moeten merken dat je het niet leuk ging vinden.' 'Achja,je kon het ook niet weten,maakt niet uit.' En ik frunnik wat aan mijn oversized shirt.Hij toont een kleine glimlach en zet zijn pet tegoei.'Kom we gaan terug' zeg ik en slaag een arm rond Gustav zijn schouder.

'Wil je..echt een ware liefde deze keer?' vraagt Gustav wat ongemakkelijk.'Naja tis te zeggen..' begin ik.*zucht* 'Ik ben nogal uitgekeken op wat vroeger gebeurde,het interesseert me niet meer.' Gustav lacht en op dat moment gaan we terug naar binnen.2 gezichten zijn meteen op ons gericht,die ons verbaasd aankijken.Bill bladert verder in zijn modetijdschrift en Georg ligt languit in een van de zetels,tv te kijken.Bill lacht lief naar me en ik lach terug als teken dat alles terug goed is.'Georg je bent zo stil.' breng ik dan onverwachts uit.Hij kijkt me even aan,en heft zijn schouders op.Georg:'Let maar niet op mij.' 'Kom op,heb je nu echt niks te vertellen ofzo?' Hij staart even naar zijn arm.'Jawel,ik voel me megasloom' brengt hij droog uit.Gustav :'Wel,dat was nu eens écht een onbekende zin.' Georg kan zijn lach niet inhouden en de kamer vult zich met dat grappige giechelgeluidje.Ik krijg iets in gedachten en vlieg ineens op Georg,om hem te plagen.'Tom! Wat ben je bezig?' vraagt hij lachend en probeert me van zich af te gooien,op de grond dus.'Jouw actief krijgen,in plaats van dat lui gedoe'.Ik zet me snel lachend recht zodat onverwachts kleine Tomi en Georgie met elkaar in aanraking komen.Onze blikken verstijven en we kijken héél verward in elkaars ogen.