Ain't no sunshine when he's gone [pt. 2] - Uitkomsten

Part 2 (11 x uitgekomen)

Verward knipper ik met mijn ogen. Ik kan de plaats waar ik ben niet direct thuisbrengen. Het enige dat ik je kan vertellen is dat het niet mijn bed is. Even moeten mijn ogen wennen aan het donker. In mijn hand rust het boek van gisteravond. Veel heb ik er nog niet in gelezen; Ik moet al na een paar regels in slaap zijn gevallen. Wanneer de eerste vage omtrekken om me heen duidelijk worden, besef ik me dat ik me in de woonkamer bevind. Ik rek me uit en grijp naar mijn mobiel. ‘Misschien…’ schiet het door me heen. Ik knipper met mijn ogen tegen het felle licht van het scherm, dat helder afsteekt tegen mijn donkere omgeving. Mijn hart maakt een sprongetje als ik zie wat me tegemoet straalt. Een brede glimlach vormt zich op mijn gezicht, en het felle licht lijkt me direct niets meer te doen. Een sms! Razendsnel open ik het berichtje, vol verwachting. ‘Hee, is het daar nog een beetje gezellig?’ meldt het. ‘Hier niet echt. Ik mis je! Ik lig nu in bed, en het is hier koud en eenzaam… Dikke kus! <3’ Ik glimlach als ik de laatste woorden lees. Ik ben niet de enige die alleen is deze avond. Met een warm gevoel van binnen open ik een nieuwe sms. Even staar ik vertwijfeld naar het scherm, in gedachten verzonken. Hoe kunnen woorden duidelijk maken hoe verlost ik me voel na het krijgen van een sms, een belletje, enig teken van leven. Langzaam zoeken mijn vingers hun weg naar de juiste knopjes, cijfers, letters. ‘Hee lief!’ verschijnt er op het scherm. Diep van binnen voel ik een kriebel opkomen, en met moeite houd ik een gelukkige grijns van mijn gezicht. ‘Hier is ’t waarschijnlijk nog minder gezellig dan bij jou. Het feit dat ik in slaap ben gevallen op de bank geeft wel ongeveer het entertainmentgehalte aan. Hier in’t hoge noorden is ’t ook niet bepaald warm. Denk dat ik zo ook maar eens m’n bedje op ga zoeken. Lebber, zoen en al de rest! <3 Mij’ Een lange sms, bedenk ik me. Maar veel kan het me niet schelen, ik heb het extra geld ervoor over. Nog een paar keer lees ik het bericht door, speurend naar fouten, imperfecties. Dan, als ik er zeker van ben dat alles klopt, druk ik op versturen. Gespannen wacht ik tot het bericht verstuurd is. Dan pak ik mijn mobiel en boek, en ga naar boven. Slapen.