Wenn nicht's mehr geht -(standalone) - Uitkomsten
Wenn nicht's mehr geht -(standalone)
Dit is mijn eerste.
Als je toevallig TH met Don't jump, Spring nicht of Wenn nicht's mehr geht hebt, zet hem dan op.
Greetz Katy
Mogelijke uitkomsten
Wenn nicht's mehr geht -(standalone) (12 x uitgekomen)
Ik open mijn ogen maar ik weet niet meer waarvoor.
Ik kijk recht het ravijn in.
Ik ben toch niet helemaal hier naar toegekomen om te falen?
Misschien moet ik nogen even denken waarvoor.
Nooit gedacht dat ik voor de 2de keer op dit punt sta.
Maar waarom?
Ik werd gek van mijn stiefvader, mijn moeder en mijn verleden.
Mensen denken echt dat ik zó vrolijk, hyper meisje ben.
Maarja, als ze eens wisten dat ik niet zo ben?
Het tegenovergestelde om precies te zijn.
Klinkt raar, vindt je niet?
Nou ik ben heel eerlijk tegen je:
Niemand mag dit weten.
Mensen zeggen steeds dat ik moet praten enzo.
Maar het heeft eigenlijk geen nut als het thuisfront niet meewerkt.
Dus ik ben verplicht (!) om alles op te kroppen.
"Dan pleeg ik liever zelfmoord!"
Dit heb ik zó vaak geschreewd naar mijn stiefvader.
Ik ben nog nooit zó open geweest dan nu.
Tegen jouw.
Ik heb écht alles verkeerd aangepakt.
Alles.
Ik wou dat ik het anders had gedaan.
Elke traan die over mijn wang gaat is voor alles wat ik haat.
Eeen traan voor de pijn.
Een traan voor de dingen die ik verkeerd heb gedaan.
En een traan voor waar ik van hou.
Mijn moeder wist altijd wel wat er aan scheelde, maar nu.
Nu voel ik me in een positie geplaatst waar ik meer afstand créeer tussen haar en mij.
De stilte hierboven maakt me rustig.
Maar dan gaan me gedachtes over wat me lief is.
Mijn vriendinnen.
Muziek.
Mijn droom.
Ik hoor mijn vriendin nog zeggen:
"Jij verdient het! Niemand anders dan jij!"
De tranen rollen over me wangen.
Nooit gedacht dat er mensen zijn die om me geven.
Ik weet VERDOMME wat ik opgeef.
Maar als er VERDOMME niemand is die naar me luister!
Heeft het geen zin!
Toch?
De brief wat ik geschreven heb, ligt thuis.
Op mijn bureau.
De muziek heeft me tot nu toe erdoor getrokken.
Ik geef het op.
Ik kan het gewoon niet meer.
Het is voor mijn eigen bestwil.
Niemand zal het merken.
Het is voor iedereen het beste.
Als ik nog langer leef, verlies ik grip op het leven.
Ja dit is het beste.
Geen rusteloze nachten meer.
Geen strijd meer.
Alleen rust en vrede.
Ik zet de eerste stap over de rand.
Mijn lichaam volgt.
Het gevoel dat ik even vlieg, is onbeschrijfelijk.
Dan wordt alles zwart.
Maar na dit alles......
Speelt het zich alles af in mijn gedachtes.
Ik kijk recht het ravijn in.
Ik ben toch niet helemaal hier naar toegekomen om te falen?
Misschien moet ik nogen even denken waarvoor.
Nooit gedacht dat ik voor de 2de keer op dit punt sta.
Maar waarom?
Ik werd gek van mijn stiefvader, mijn moeder en mijn verleden.
Mensen denken echt dat ik zó vrolijk, hyper meisje ben.
Maarja, als ze eens wisten dat ik niet zo ben?
Het tegenovergestelde om precies te zijn.
Klinkt raar, vindt je niet?
Nou ik ben heel eerlijk tegen je:
Niemand mag dit weten.
Mensen zeggen steeds dat ik moet praten enzo.
Maar het heeft eigenlijk geen nut als het thuisfront niet meewerkt.
Dus ik ben verplicht (!) om alles op te kroppen.
"Dan pleeg ik liever zelfmoord!"
Dit heb ik zó vaak geschreewd naar mijn stiefvader.
Ik ben nog nooit zó open geweest dan nu.
Tegen jouw.
Ik heb écht alles verkeerd aangepakt.
Alles.
Ik wou dat ik het anders had gedaan.
Elke traan die over mijn wang gaat is voor alles wat ik haat.
Eeen traan voor de pijn.
Een traan voor de dingen die ik verkeerd heb gedaan.
En een traan voor waar ik van hou.
Mijn moeder wist altijd wel wat er aan scheelde, maar nu.
Nu voel ik me in een positie geplaatst waar ik meer afstand créeer tussen haar en mij.
De stilte hierboven maakt me rustig.
Maar dan gaan me gedachtes over wat me lief is.
Mijn vriendinnen.
Muziek.
Mijn droom.
Ik hoor mijn vriendin nog zeggen:
"Jij verdient het! Niemand anders dan jij!"
De tranen rollen over me wangen.
Nooit gedacht dat er mensen zijn die om me geven.
Ik weet VERDOMME wat ik opgeef.
Maar als er VERDOMME niemand is die naar me luister!
Heeft het geen zin!
Toch?
De brief wat ik geschreven heb, ligt thuis.
Op mijn bureau.
De muziek heeft me tot nu toe erdoor getrokken.
Ik geef het op.
Ik kan het gewoon niet meer.
Het is voor mijn eigen bestwil.
Niemand zal het merken.
Het is voor iedereen het beste.
Als ik nog langer leef, verlies ik grip op het leven.
Ja dit is het beste.
Geen rusteloze nachten meer.
Geen strijd meer.
Alleen rust en vrede.
Ik zet de eerste stap over de rand.
Mijn lichaam volgt.
Het gevoel dat ik even vlieg, is onbeschrijfelijk.
Dan wordt alles zwart.
Maar na dit alles......
Speelt het zich alles af in mijn gedachtes.
Statistieken
Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen
Reageer (5)
wooow(H)
1 decennium geledenspeelt alles zich af in jou gedachtes:O???
XXXX
heel mooi,
1 decennium geledenverassend einde ^^
Mooi geschreven!
1 decennium geledenxx
Mooi!
1 decennium geledenMaar wel zielig..
mooooi(huil)
1 decennium geledenxxxxxxxxx(K)