I wanna be a human to be with you [TH] *2* - Uitkomsten

Ja (6 x uitgekomen)

Ze opent haar ogen en pakt meteen het drietanddingetje wat ze gister gevonden heeft. Even bekijkt ze het dingetje en zou niet weten wat ze ermee aan moet. Meteen herinnert ze zich dat ze nog naar Jutter moet en staat meteen op. Ze gaat meteen opzoek naar Botje. zodra ze hem gevonden heeft zegt ze''Kom dan gaan we naar Jutter, ik moet gewoon weten wat dat dingetje is.'' Botje knikt en gaat met haar mee.

Jutter zit zoals gewoonlijk weer op zijn plek. Op een eilandje midden op het water. hij heeft laatst wat leuks gevonden wat hij bestudeert. Natuurlijk weet hij wat het is. Het is langwerpig en 1 uiteinde moet je tegen je oog houden en dan kan je zien wat er verderop gebeurd. Een kijker noemt hij het. Hij speelt er wat mee en zet de grote ronding tegen zijn oog. Ineens ziet hij in de verte Ariel en Botje erdoor. Hij ziet ze op afstand en schreeuwt''ZEEMEERMIN AAN BAKBOORD!!!'' Dan haalt hij hem van zijn oog en schrikt omdat Ariel al heel snel dichterbij is dan hij verwacht had. ''Jij bent snel hier.''zegt hij verdwaasd. Ariel lacht en leunt half uit het water met haar armen op het eilandje en zegt''Hey Jutter ik heb iets gevonden maar weet niet wat het is.'' Ze haalt het drietandig dingetje tevoorschijn en geeft het aan hem. Hij bekijkt het en zegt uiteindelijk''Dat is een harensnaaier. Je zet dat in je haar en dan drai je het en dan krijg je krullen.'' Ze pakt de harensnaaier van jutter over. Met haar andere hand pakt ze een pluk haar zoals hij zei draait ze hem rond en trekt hem er uit. Veel verschil ziet ze nog niet maar geweldig vind ze het wel. ‘dank je wel jutter’ zegt ze vrolijk. Ze praat nog een tijdje door met haar grote vriend en botje die natuurlijk ook mee was. ‘Ariel! je weet dat je niet boven water mag’ geschrokken draait ze zich om en ziet Sebatiaan er aan komen. ‘En waar was je we zouden gaan oefenen aan het zingen’ gaat hij verder. Veel aandacht heeft Ariel er niet voor. Ze is alleen maar bezig met de harensaaier. ‘We moeten gaan je vader is al boos.’ Ze negeert hem en gaat richting een rots blok. Ze kijkt naar het land. Hoe mensen daar rond dansen en spelen. Wat zou zij daar graag bij willen zijn. Ze zucht en besluit maar naar haar vader te gaan.

Ze neemt een duik zodat haar vin op het water terechtkomt en water in Sebastiaan zijn gezicht spetterd. Botje zwemt naast haar en probeert haar bij te houden. Snel zwemt ze terwug naar het paleis en wacht daar tot Sebastiaan en Botje bij haar zijn. Meteen zegt Sebastiaan''Wat hang je hier nog wat wachten? Snel naar je vader.'' Ze zucht en draait met haar ogen maar snel gaat ze het paleis binnen en zwemt naar de troonzaal waar haar vader rusteloos heen en weer zwemt en af en toe uit het raam kijkt.

Ze kucht even als teken dat ze laat weten aan haar vader dat ze er is. Meteen draait hij zich om en komt op haar af. “waar was je en waarom was je niet bij je zang les net als je andere zussen?” vraagt hij haar meteen. “ik was met botje aan het zwemmen en was de tijd vergeten” mompelt ze en kijkt naar beneden. “nou vooruit dan maar zolang je maar niet naar boven ben geweest. Ga maar en haal Sebastiaan voor me” langzaam knikt ze en maakt dat ze weg komt uit de zaal van haar vader. Als hij weet dat ze naar boven is geweest zal hij razend zijn. Ze ziet Sebastiaan al wachten. “mijn vader verwacht je” zegt ze tegen hem en zwemt verder.

Buiten is Botje op haar aan het wachten. Ze zwemt achterhem langs en hij kijkt verschrikt om maar ze is al aan de andere kant. ''A-aa-aa-ariel!!''schreeuwt hij bang en hij draait zich om zonder om te kijken en zwemt tegen Ariel op. Ze lacht en ze zegt''Rustig Botje ik was het maar. Waarom heb jij nou zo snel last van bibbervinnen?'' Hij kijkt haar aan en zegt dan''Weet ik niet.'' Ze lacht en zegt''Kom dan gaan we weer zoeken heb ik nu wel zin in.'' Hij lacht maar vraagt dan''Heb je moeilijkheden gehad?'' Ze schud haar hoofd en pakt snel nog haar tasje.

Samen zwemmen ze op weg naar de plek waar ze allemaal spulletjes kunnen vinden. ‘Ariel!’ roept botje. Ariel draait zich om en zwemt richting Botjes die naar iets wijst. ‘Kijk Ariel wat is dat?’ Ariel zwemt er dichter heen en pakt het op. Ze schrikt en laat het vallen als er wat achter vandaan zwemt. Ze zwemt naar de bodem en pakt het op. Het is een beeldje van twee dansende mensen. ‘wat zou ik graag op voeten willen dansen’ zucht ze en kijkt naar het beeldje. ‘maar dan kan je toch niet hier leven?’ vragend kijkt botje haar aan. ‘het lijkt me zo fijn’ zegt Ariel alleen maar.

''Joehoe Ariel, Maar je hebt geen voeten.''zegt Botje dan. Ariel kijkt op van het beeldje naar haar staart. Ze zucht en zegt''Ik zou het er best voorover willen hebben om die in te ruilen. Want wat heb je nou in de zee te zoeken terwijl je op land meer kan doen als je benen heb.'' Ze zucht en kijkt weer naar het beeldje. Dan na een tijdje stopt ze het in haar tasje en gaat verder zoeken. Dan vind ze een gek voorwerp waar een tuit aan zit en hij loopt krom met daaraan een soort van bakje dat open is. ''Wat zou dat zijn?''vraagt ze dan aan Botje en ze houd het voor zijn neus. Botje maakt een niet wetend gebaar en ze stopt het in haar tasje. 'Ik wil zo graag die dingen en termen willen leren dat lijkt me zo geweldig.. Dat lijkt me zo geweldig. Al die spulletjes zijn zo mooi hoe ze dat gemaakt hebben.''zegt Ariel. Botje draait met zijn ogen en zegt''Maar je kan er toch nooit komen.'' Ariel haalt haar schouders op en zegt''Dat weet ik maar fantaseren mag toch wel?'' ''Ja oke.''zegt Botje.