TH ! - Uitkomsten

TH !

Triingg,triiing,triiing...
Ik probeerde het te negeren,maar alweer een nieuwe schooldag begon.
Mama had het ontbijt al klaar gemaakt,en mijn zusje hong vol choco.

Op school begon ik tegen mijn vriendinnen over wat ik had gedroomt over Tokio Hotel.
Ze zeiden hetzelfde als altijd: "Begint ge nu weer over Tokio Hotel?"
Inderdaad,mijn vriendinnen van school waren niet de echte goede mensen om over Tokio Hotel te praten.
Alleen mijn allerbeste vriendin Demi, die op een andere school zit, begreep mij omdat ze zelf ook een fan is.
Ik vertelde haar elke woensdag zowat de laatste nieuwtjes die ik op website's gevonden had en zij wat zij had gevonden op haar site's.Het was altijd heel gezellig en vertelde ook vele dromen aan elkaar en allerlei geheimpjes,,.Zo zei ze op een keer:"Ik vind die Tom wel een knappe...".
Waarop ik antwoorde dat ik meer voor Bill was.

Het laatste nieuwtje was Tokio Hotel op werchter boutique!Kaartjes voor 65euro.. .
Demi mocht niet naar het concert en ik al even min.Samen zaten we dan te fantaseren over wat we zouden doen als we daar stonden.
Het was weer woensdag en we gingen gezellig samen zwemmen in "De Vennen". Wat een drukte in dat zwembad.We waren met een strandbal naar elkaar aan het gooien toen ik plotseling, per ongeluk, de bal iets te hard gooide en hij terecht kwam op een jongen met dreadlocks...
Ik liep snel naar Demi toe en we gingen samen naar de jongen met de dreads toe.Demi was iets te hard aan het gapen en liep recht tegen zijn rug.
"Oei,ss...sorry...dat was niet..mij...mijn bedoeling."zei ze hakkelend en stotterend.Waarop de jongen antwoordde:"Ach,maak je niet druk.Ik ben ook maar een jongen hoor." Maar diep vanbinnen wisten ik en Demi dat het géén gewone jongen was...

Nadat we hadden gezwommen en ons terug hadden omgekleed,liepen we naar de uitgang. Toen we eindelijk buiten waren, zag ik iemand heel triest aan de kant zitten.We gingen naar haar toe en vroegen waarom ze zo aan het huilen was.Ze zei dat haar vriendin ziek was geworden en dat ze Werchter Boutique wel konden vergeten...


We vroegen het meisje haar naam.Lore was haar naam. We nodigde haar uit om naar het cafeetje om de hoek te gaan.
Ze stemde toe en we bestelde alle 3 een cola. "En wat moet ik nu?Die kaartjes heb ik voor niets meer nodig,en ik ken bijna niemand die geïntereseert is.", begon ze. Demi en ik keken elkaar aan, en wisten dat we aan hetzelfde dachten. "En als wij nu eens in jullie plaats gaan?Wij zijn geïntereseert.",vroeg ik. "Whaa, ja!Ik vraag er maar 50euro per stuk voor."zei ze. We gingen meteen akkoord en we hadden allebei onze zin.
Toen we allemaal nar huis gingen, vroeg ik of Demi nog even met mij mee naar huis ging. Eens we bij mij thuis met de kaartjes waren, begin mijn mama al: "Ség, waar zate gullie?Jullie gingen zwemmen maar dat zwemmen duurde al heel lang!" "Ja, mams, er was iets tussengekomen, maar wij gaan even muziek luisteren.",antwoorde we. Toen keken ik en Demi allebei sip. We wisten dat we van onze beiden ouders niet naar Werchter mochten. "Bye,bye,droom en Werchter.", zeiden we tegelijk. Hadden we eindelijk eens de kans....Pff, het was bijna weekend,we zouden het nog wel eens aan onze ouders vragen.


"Kukeluuukkuuuu!!"
Deze keer was het niet de wekker maar wel de haan die er voor zorgde, dat ik in het weekend ook optijd opstond.
Ik rekte me even uit,deed de kleren van gisteren nog even aan en gingen naar beneden."Goeiemorgen slaper" was de begroeting die ik elke ochtend van mijn moeder kreeg.Ik zei op mijn beurt "goeiemorgen" en pakte een lekker boterhammeke met kaas.(yum,yum,yum)
Ik had niets te doen en besloot om Demi te bellen.

Demi: Hallo,hier Demi.
Ik: Hééjj,Demi, hier Kelly, iets te doen vandaag?Kun je misschien langskomen?
Demi: Ja,ik kan wel, 'k ben er zo!
Ik: Oké, tot sebiet, kuzzie's!

Nog geen 5min. later ging de bel.
"Heej, kom binne!"drong ik aan!?
"En,alles goed?" vroeg Demi."Goed,goed." antwoorde ik stilletjes. Demi vroeg wat me dwars zat en ik zei dat dat net hetzelfde was als bij haar.Ze snapte me niet in het begin en vroeg wat ik bedoelde. "Awel.Werchter. Dat we dat nog moeten vragen?"
Demi werd om half elf 's morgens al terug gebeld door haar moeder.We namen afscheid en toen ging ze weg.