Is het niet oorlog sluiten en vrede vieren ? [SA] - Uitkomsten

... (24 x uitgekomen)

Nona...

Ik loop zachtjes het licht krakende huis uit. De koude grond op. Mijn tenen in de grond woelend. Mijn kleine voetjes hoog optillend. Over alle obstakels, boomstronken en bladeren. Langzaam loop ik naar mijn bloesemboom. Ja je hebt het inderdaad goed gelezen, "Mijn" Bloesemboom. langzaam pak ik en van de laaghangede takken vast. Die begint gevaarlijk te kraken. Ik til mijn witte jurkje op zodat ik mijn been eroverheen kan slaan. De boom is glad, Mijn vaders werk. Hij glimt, en r zitten overal snijwerksels in. Mijn werk. Ik ga langzaam op de tak zitten, en kijk uit over de weilanden. Vorig jaar was hier een oorlog. Een vreselijke oorlog. Die zou ik de rest van mijn leven niet kunnen vergeten. Bijna iedereen is hier dood gegaan. Zelfs mijn vader... Mijn moeder,mijn hele familie. Over hoe ik elke dag weer die kanonshoten hoorde, gegil, alles. Het was een korte oorlog, ja dat was het zeker, maar voor mijn doen was hij oneindigend. Ik denk dat het ook komt, omdat iedereen maar iedereen aan het dood maken is. Je vergeet de tijd, de dagen, je vergeet de seconden, de seconden waar iemand in lijdt. Je denkt alleen nog maar aan jezelf, en probeert jezelf te redden door anderen uit te roeien. Dat noem ik angst, faalangst niet maar gewoon angst. Een hele grote angst. het is logisch want ik was ook echt superbang, maar meestal zijn die mensen nog banger. Dat zeggen ze ook over populaire mensen, mensen die lager in de rang zitten zijn vaak minder bang dan te falen dan populaire, want dan sta je voor gek natuurlijk. Ik mis mijn vader nog steeds heel erg. Ik woon nu helemaal alleen. Het licht schijnt niet meer voor mij, Het donker is me tegemoet gekomen. Het enige lichtje aan de hemel is de maan. Maar hoe zou de maan mij kunnen helpen ? Ik begin lanzaam aan mijn lange haren te draaien, en kijk hoe d zon langzaam ondergaat. Het gras wiegt zachtjes mee op de wind. De kleine zachtte bloesemknopjes aan de boom beginnen langzaam af te vallen. Morgen zitten ze er weer denk ik. De boom geeft de hoop niet op, hij blijft groeien, net zoalng tot hij zijn doel heeft bereikt. Ik daarintegen heb alles al weggegooit. En nu lijkt het net alsof de boom wilt zeggen, gooi de hoop niet weg, er is nog hoop bij iedereen, en met jou hoop is er nog meer hoop. De zon is al bijna ondergegaan, en ik moet maar eens naar huis gaan. Ik laat me van de gladde tak afglijden en zet mijn voeten in de ondertussen koude aarden. Ik snap niet waar oorlog nodig voor is. Mensen pijn doen om iets te willen hebben, net zoals discuseren alleen dan tien keer erger. Ik snap het gewoon niet, En dan zeggen ze ook nog, oorlog vieren en vrede sluiten, maar dat slaat toch nergens op, oorlog vieren, en vrede sluiten ? ik vindt

oorlog sluiten, en vrede vieren

en jij ?