Birthday special: Best birthdaygift ever .StandAlone. - Uitkomsten

'You're my best birthdaygift ever' (41 x uitgekomen)

Het is vandaag 1 september 2008, Bill en Tom’s 19e verjaardag. Tenminste, dat zou het moeten zijn, maar veel merken ze er nog niet van! Dit is een verhaal over twee jongens die meer dan alleen broers zijn en zometeen het mooiste verjaardagscadeau krijgen dat ze ooit hebben gehad. Ze krijgen het van elkaar, alleen weten ze dit nog niet.

*Bill pov*

Ik word langzaam wakker. Ik rek me uit en gaap. Het duurt even, maar dan realiseer ik me iets: Tom en ik zijn jarig!!! :D We worden vandaag 19! Hyper ren ik naar Tom’s kamer en wanneer ik naar binnen kijk zie ik dat hij nog ligt te slapen. Maar ff laten liggen dan, hij is tenslotte ook jarig! Ik besluit te gaan douchen en loop naar mijn kamer om mijn verjaardagsoutfit te pakken, die ik gisteren voor mezelf heb klaargelegd. Dan loop ik richting douche. Na het douchen maak ik me op en besluit nog eens te gaan kijken of Tom wakker is. Ik klop op de deur. “Ja?” Hoor ik van de andere kant van de deur komen. Ik doe de deur open, maar dan versteen ik. Tom staat daar in alleen zijn bokser! Wat is dit nou! Ik heb hem al zo vaak in bokser gezien! Toch kijk ik op een of andere manier nu anders naar hem. Ik kan mijn ogen niet van hem afhouden! Tom verbreekt de stilte. “Bill, wat is er?” vraagt hij. Ik zeg twijfelend: “Ehmm, ik wilde je ff proficiat wensen!” Tom begint te grijnzen. “Ohh ja, vandaag zijn we 19 geworden!” zegt hij blij. Hij loopt op me af en knuffelt me. Ik kan niks anders dan terug knuffelen. Hij ruikt zo lekker! Oh my god! Zo mag ik helemaal niet denken! Hij is mijn broer!! Na het knuffelen besluit ik om ontbijt voor ons te maken. “Tom, ik ga ff ontbijt maken. Wat wil je voor je verjaardagsontbijt?” vraag ik hem. Tom grijnst. “Ik wil pannenkoeken!” zegt hij. Ik zucht en begin dan te glimlachen. “Ok, daar heb ik zelf eigenlijk ook wel zin in ^^” voeg ik eraan toe. Ik loop naar onder. Waar is mama? Dan zie ik plots een briefje liggen:
Hoi lieverds!
Sorry dat ik jullie geen ontbijt heb gemaakt, moest eerder naar werk.
Doen jullie de boodschappen?
xx mama
Ik geloof mijn ogen niet! Ze is onze verjaardag gewoon vergeten! Tom komt naar onder gelopen. “Zeg, ik dacht dat jij pannenkoeken ging maken?!” hoor je hem zeggen. Ik kan niks zeggen, ik kan alleen maar met tranen in mijn ogen naar het briefje staren. Tom ziet blijkbaar dat er iets is, want hij komt op me af gelopen. Hij pakt het briefje uit mijn hand en na het lezen staat ook hij met tranen in zijn ogen. We kijken elkaar aan. Een paar minuten lang staan we zo. We zeggen niks, kijken elkaar alleen maar aan. Ik weet niet wat het is, maar ik voel me opeens helemaal warm van binnen worden en door naar hem te kijken voel ik me getroost! Zou Tom dit ook voelen?

*Tom pov*

Mam is onze verjaardag vergeten! Hoe kan ze! Ik zie dat Bill ook helemaal overstuur is. We staan elkaar nu al minutenlang aan te staren, zonder ook maar een woord te spreken. Het lijkt ook alsof het zo hoort te zijn. Een ding is alleen wel raar, ik voel kriebels in mijn buik! Net zoals vanmorgen, toen Bill helemaal opgedoft mijn kamer binnenkwam. Ik voelde zo’n grote drang hem te knuffelen! Ook de knuffel voelde fijn, niet te beschrijven zo goed. Hij rook zo lekker! Wacht eens ff, zo mag ik helemaal niet denken! Of zou Bill hetzelfde voelen? Ik bedoel, hij deed nogal raar vanmorgen, toen hij mij in mijn bokser zag.. Maar dat kan toch niet? Hij heeft me al vaak zat in een bokser gezien!
Bill is degene die de stilte breekt. “I..ik..ik wil niet dat onze verjaardag door mama verpest word, dus ik ga evengoed pannenkoeken maken,” zegt hij. Hoe schattig! Hoe gekwetst hij ook is, hij wil het niet laten merken en blijft lief. “Ik help je wel!” zeg ik en ik loop op hem af. Voordat ik doorheb wat ik doe pak ik zijn hand en trek hem mee naar de keuken. Wow, voelde ik nou een vonk toen ik zijn hand pakte?! Mijn blik kruist de zijne, heel even, maar lang genoeg om te laten zien dat hij het ook voelde. Als we in de keuken zijn laat hij mijn hand los om de ingrediënten uit de koelkast te pakken. Ik kijk recht tegen zijn kontje aan en blijf er maar naar staren. Als Bill plots weer opstaat ziet hij dat ik aan het kijken was en begint te grijnzen. Ok, dit kan geen toeval zijn. Als hij zo reageert, dan moet hij het zelf ook voelen. Ik pak een kom uit het bovenste kastje en een mixer.
Een tijdje later zitten we samen aan tafel pannenkoeken te eten. Het is gelukt, ondanks dat we helemaal onder de bloem zitten! “Ik heb niet zoveel zin meer in de pannenkoeken zelf..” zegt Bill. “Ik heb je toch gewaarschuwd! Had je maar niet zoveel deeg moeten snoepen:P” zeg ik verwijtend. “Ja, maar het is zo lekker!” zegt Bill protesterend. Dan pakt hij toch een pannenkoek. Als we klaar zijn ruimen we de keuken op en gaan beide uitgeteld op een bank liggen om TV te kijken.
Onder het TV kijken betrap ik mezelf er steeds op dat ik naar Bill zit te staren. Bill merkt het volgens mij, maar hij zegt er niets van! Oh wacht, keek hij nu net ook naar mij? Volgens mij zag ik het in mijn ooghoek. Dit wil ik ff zeker weten. Ik sta op en zie Bill verschikt opkijken. Ik loop naar hem toe en schuif zijn voeten aan de kant. Dan ga ik ook op de bank zitten, naast hem. “Waarom kom je opeens hier zitten?” zegt Bill een beetje twijfelend. “Hier heb ik beter beeld,” lieg ik. Eigenlijk is het toch wel een beetje waar, zo kan ik hem beter bekijken. “Oh, ok!” zegt Bill vrolijk. We kijken nog een beetje TV wanneer ik merk dat Bill mijn hand vastpakt. Ik doe net of ik niks merk en kijk gewoon verder. Dan knijp ik zachtjes in zijn hand en zie in een ooghoek dat er een rilling door hem heen gaat. Dan doet hij hetzelfde bij mij. Er gaat een rilling over mijn lichaam. Wow, is dit wel normaal? “Tom?” hoor ik Bill plots zeggen. Ik draai me naar hem toe, maar voor ik antwoord kan geven voel ik Bill’s lippen plots op mijn lippen. Ik weet niet wat me overkomt, maar ik kan niets anders dan hem terug zoenen! Ik druk mijn tong tegen zijn mond en voel hoe hij zijn mond een stukje opend. Dan voel ik plots zijn tong en zijn we aan het tongzoenen. Ik kan niet beschrijven hoe goed dit voelt! Bill komt op mijn schoot zitten en legt zijn armen om mijn nek. Ik leg mijn handen op zijn heupen en zo zoenen we nog even verder.
Even later ligt Bill met zijn hoofd op mijn schoot en kijken we samen verder TV. Ondertussen frutsel ik een beetje aan Bill’s haar. Het voelt zo goed! Ik weet zeker dat Bill hetzelfde voelt. Nooit, maar dan ook nooit had ik gedacht dat ik verliefd zou zijn op mijn tweelingbroer, mijn wederhelft, mijn zielsverwant. Maar mijn god, wat voeld dit fantastisch.

*Bill pov*

Ik lig op Tom’s schoot en hij is met mijn haar aan het frunniken. Wat een gedoe, dit allemaal in één dag! Nou ja, een middag, want het is nog niet eens avond! Plots voel ik iets trillen. Ik heb een smsje! Gauw haal ik mijn telefoon uit mijn zak en lees het smsje:
Hoi lieverds!
Ik heb vandaag niet zo’n zin om te koken, omdat ik ook al laat ben met werken.
Gordon en ik hebben dus besloten dat we gaan uiteten! Komen jullie over een half uurtje naar die leuke pizzeria?
Tot zo!
xx mama
“Dat vind ik een goed idee, dan mag ze eens even duidelijk uitleggen waarom ze onze verjaardag is vergeten!” zegt Tom kwaad. Ik ben het helemaal met hem eens. Wat is hij trouwens schattig als hij boos is! Ik ga rechtop zitten en geef hem een kus op zijn mond. Dan knuffel ik hem stevig. Als ik loslaat kijkt Tom me verward aan. “Waar was dat goed voor?” vraagt hij. “Omdat ik daar zin in had en omdat ik van je hou,” zeg ik vol liefde. Hij begint te stralen en knuffelt mij nu ook stevig. “Ik hou ook van jou. Meer dan je beseft,” zegt hij, ook vol liefde. We hebben beide de tranen in de ogen staan. Zoveel liefde heb ik nog nooit meegemaakt! Het is ook zo echt!
We besluiten ons eerst maar om te kleden, we zitten namelijk nog steeds onder de bloem! Na het omkleden lopen we hand in hand naar buiten en sluiten de deur. Ik schrik. Tom merkt het. We kijken naar onze handen. Volgens mij denken we nu precies hetzelfde. “Hoe moeten we dit..” begin ik voorzichtig. “We moeten het maar even geheim houden. Het is ons kleine geheimpje,” zegt hij lief. Ik druk een kus op zijn mond en laat dan zijn hand los. Langs elkaar lopen we stralend door de straat. We denken waarschijnlijk precies hetzelde; wat zijn we blij dat we elkaar hebben.
Bij het restaurant aangekomen zijn alle lichten uit. We openen de deur en zodra we binnen zijn gaan alle lampen aan en horen we een oorverdovend: SURPRISE!! We schrikken ons kapot en zien overal ballonnen, taart en al onze vrienden en familie! Enthousiast rennen we naar mama en knuffelen haar stevig. “We dachten dat je het vergeten was!” zeg ik helemaal verbaasd. Tom knikt. “Nee gekkies, ik vergeet toch niet de verjaardag van mijn twee liefste zoons?” zegt ze geruststellend. “Het feest moest gewoon een verrassing worden!” voegt ze eraan toe. “Nou, dat is het!” zegt Tom blij. We gaan iedereen af en krijgen allemaal cadeaus. “Wat veel mooie cadeaus, hè Tom!” zeg ik blij als we alle cadeaus achter opgeborgen hebben en teruglopen. “Ja, maar jij bent mijn mooiste cadeau” fluistert Tom in mijn oor. Ik kijk hem aan en begin te janken. Waarom, weet ik niet, maar ik voel zoveel liefde! Tom knuffelt me stevig en dan lopen we hand in hand terug. Niets kan ons nu nog breken, boeiend wat mensen van ons denken. We hebben niemand anders nodig, alleen elkaar.

...


Reacties?