[PARAMORE] I'm In The Biz Of Miz.™ #6 - Uitkomsten

Do something cool, man [x (37 x uitgekomen)

Zac pov.
Man, Iyo was een van de mooiste meisjes die ik ooit gezien had. Ze was serieus maar dan weer niet. Optimistisch en pessimistisch. Zo zag ik haar toch.
Josh zei wat tegen me maar ik luisterde niet. Ik bleef maar naar Iyo kijken.
Ze keek me aan en toen ik haar daar op betrapte, draaide ze haar hoofd naar de andere kant. Ik zag dat ze een rode blos op haar wangen kreeg.
Een minuut later kwam die ouwe knar die ieder aan het keuren was, naar voor. Hij ging achter een debielig speech-tafeltje staan.
“Beste leerlingen en ouders,” begon hij. “Zoals jullie weten is er een nieuw schooljaar aangebroken in het St. Jozefinstituut. Samen met onze acht andere professionele leerkrachten, zullen wij uw kinderen beleefdheid, kennis en discipline bijschaven.” Pff, discipline, wie heeft dat nu nodig. Owja, Josh misschien. “De leerlingen zullen zich strikt aan de regels moeten houden, anders volgen er zware straffen.”
Jeej, wat ging die doen dan, me een klets op de kont geven? Kommaan zeg, ik vond die gast echt een zak.
“Zuster Mia zal zich ontfermen over de meisjes. Dhr Luc Vanneste, door jullie aangesproken als Dhr Vanneste, zal aan jullie godsdienst geven en elke dag de ochtendmis begeleiden. Dhr Pieters zal de leerlingen fysiek houden door af en toe aan beweging te doen.”
Die stijve gast bleef maar doorlullen en mijn oogleden begonnen langzaam van gaan hangen. Ik ging wat onderuit zitten en kwam in een soort trance terecht. Wanneer iedereen begon te klappen en ik zowat wakker werd uit mijn middagdutje, vreesde ik dat ik waarschijnlijk ¾ van heel de zever gemist had. Ach who cares… De vuilbak in daarmee!
We liepen de vermufte zaal uit en verzamelden ons terug op het plein voor het ouderwets gebouw. Het afscheid is aangebroken. Ergens had ik het gevoel dat ik mam vreselijk ging missen. Ik gaf haar een dikke knuf en ging terug bij Lacey en Iyo staan. Ik vond het vreselijk dat hun ouders niet veel moeite deden om afscheid te nemen. Ze waren zelf al weg toen wij toekwamen. Het was waarschijnlijk kusjes, knuf en biezen pakken. De dag dat mam zo zou worden, kon ze voor mij de boom in.
“Ik ga je missen jongen.” Zei mam en ze gaf een dokje tegen mijn kin. “En jou ga ik ook missen.”, zei ze tegen Josh. Ze ga hem een dikke knuffel, maar de zoen die hij gewoonlijk aannam, weigerde hij. Hij probeerde vast stoer te doen of zo, maar diep vanbinnen deed het hem pijn. Hij wilde haar vast nog even dicht bij hem houden. Dat voelde ik gewoon. We zijn ook niet voor niks broers.

Let's have a lil' kiekabooh (18 x uitgekomen)

OMG die foto is ie niet lief
Maar maar dit is niet goed jonge wat zoek je hier ga effe op het <-- klikken en probeer opnieuw
[ps druk op het eerste]