Under the Silver Stars we'll meet again! 3 - Uitkomsten

Mss. Teddybear to Mss. Cupcake (38 x uitgekomen)

Ik kijk even verbaasd naar de mail van Cristine. Ik had totaal niet verwacht dat Cristine zo angstaanjagend was. Ze leek juist zo… Lief? Ja, dat was het. Nou ja, mij maakt het ook niet uit. Zij is zij en dat is alles wat ze wezen moet. Ik moest lachen toen ik het stukje van de Zweepjeskoningin las met de pluchen handboeien. Stelletje droogkloten waren het ook. ‘Eén van haar exen,’ mompel ik zachtjes. Ik heb nog geen vriendjes gehad. Ja, eentje, maar toen was ik 12, dus dat telt niet. Wat me alleen heel erg verbaasde was dat ze wilde lezen wat ik schrijf. Ik stop mijn langste verhaal er wel tussen. Ik open een nieuwe mail en voor haar e-mailadres in.

Aan: dark_passion@live.nl
Van: dwarsboom@live.nl
Onderwerp: RE: Hoii^^
Bijlage: Dreamz usually don’t come treu.doc
Totale grootte: 559,5 KB van de 10 MB
____________________________________________________

Hoii ^^
Naja, voor ik het vergeet te zeggen. Hierboven is bij gevoegd een FanFiction die ik heb geschreven. In de hoofdrol zit Tokio Hotel en het geschreven in vragen-vorm, want ik voer de verschillende delen in op een site, quizlet.nl genaamd. Misschien ken je het wel. Het is mijn redding. Dan leest tenminste nog iemand mijn verhalen. Dat we verschillen is toch geen ramp? Ik bedoel… Verschillen moeten er zijn in deze wereld. Anders wordt het ook zo’n zwarte/witte wereld. Dan zou ik pas echt helemaal gek worden. Explosief en spontaan! Ik wou dat ik dat was. Ik ben altijd bang om iemand te kwetsen, dus ik hou mijn mond altijd dicht. Nou ja… Tenzij iemand me echt op mijn zenuwen werkt, dan kun je van mij een explosie verwachten. Maar ik ben zelf nog al ingehouden, omdat ik nooit tegen iemand kan schreeuwen. Heidi is daar te lief voor en Bertus zorgt er gewoon niet voor dat ik boos word. Tja… Mijn ouders. Maar die zie ik nooit, dus hoe kan ik er dan ruzie mee maken? En mijn zus en mijn broer maken meer ruzie met elkaar. Ik wurm mezelf daar niet tussen, ik blijf liever zoveel mogelijk uit de buurt. Vooral als mijn zus weer een nieuwe vriend mee naar huis neemt en m’n broer in het weekend thuis is. Dan hebben ze ruzie! Crisis, dat is echt niet meer normaal meer. Zo ongeveer om die reden heb ik nog geen vriend. Nooit gehad ook. Ik heb hem niet nodig. Ik heb niemand nodig. Tenminste… Niet iemand die ik echt kan zien en waarmee ik echt moet praten. Die me kan knuffelen en die een arm om mijn schouder kan leggen. Dat kan ik niet hebben. Dan lijk ik zo breekbaar en zo gevoelig. En dat wil ik niet. Ik ben niet breekbaar, wel gevoelig. Ik kan best voor mezelf zorgen, dat heb ik toch duidelijk laten merken in al die jaren alleen. Maar goed… Ik dwaal weer af. Ik blijk er ook goed in te zijn, maar jij bent er geloof ik beter in. Je hoeft je er niet voor te schamen toch? Het is soms misschien niet handig, maar zo hou je een gesprek tenminste op gang. Bij mij valt iedereen meteen stil.

Ik scrol naar boven. Ik lees de mail van Cristine nog eens. Oh ja! Tokio Hotel en Georg. Mijn hemel… Ze heeft een zwak voor Georg. Hij ziet er niet slecht uit, maar ik heb liever Gustav, maar Bill is mijn favoriet.

Ik heb het niet zo op Georg. Hij moet absoluut zijn haar eens anders doen. Mijn absolute favoriet is Bill. Gewoon omdat hij anders is dan de meeste jongens. Ik wil graag anders zijn, maar ik ben het niet. Of misschien op mijn eigen manier wel. Ik ben het muurbloempje. Niemand merkt me op. Het is dat Natasha naast me zit in de klas, anders zouden leraren me niet eens opmerken als ik mijn hand op steek. Moet je nagaan! Wat Balgior betreft.. Ik zou je inderdaad op je woord moeten geloven. Hèhè… Heavy Metal, hè? Je zou het prima kunnen vinden met m’n broer. Hij luistert er altijd naar, zijn huisgenoten worden er gek van. En áls hij dan thuis is, ik ook. Behalve als hij Nightwish draait, dan ben ik verkocht. Daar kan ik zelf ook uren naar luisteren.

Ik klik het scherm even naar beneden en open mijn Windows Mediaplayer. Snel zet ik Nightwish op, dat schrijft misschien wat makkelijker. Ik ben blij met de computer op mijn kamer. Het klinkt misschien gek, maar ik heb hem nog niet zo heel lang op mijn kamer staan. Het leukste is nog wel dat ik hem helemaal zelf heb geïnstalleerd. Niemand bij nodig gehad. Zie je nou wel dat ik het best alleen kan?

Ik heb net ook gegeten. Natasha zegt dat ik niet gezond eet, ik eet ook bijna niets. Vaak laat ik mijn eten staan, vooral ’s morgens. Ik vind het erg lief van Heidi dat ze elke dag ontbijt voor me klaar zet, maar ik eet het bijna nooit op. Ik heb ’s morgens nooit honger. Ook ’s middags eet ik weinig. In de vakantie helemaal niets. Alleen als ik op school zit werk ik zo van alles naar binnen. Komt waarschijnlijk omdat ik ongeveer 12 km moet fietsen. Sinds ik op de Middelbare School zit, ben ik 12 kilo afgevallen. Een kilo per kilometer x']. Ik weeg nog maar 55 kg.

Ik lees het stukje nog eens verbaasd over. Wáárom praat ik over mijn gewicht?

Volgens vele, waardonder vooral Natasha, heb ik een figuur om een moord voor te doen. Ik snap het niet. Ik wil het met alle plezier kwijt. Ik ben er wel blij mee, begrijp me niet verkeerd. Maar wat heb ik eraan? Ik word toch wel gepest om welke reden dan ook. In het begin van de eerste ook om m’n bril. Ik heb sinds kort een nieuwe en ik draag hem met trots. Hij is een deel van mij en zonder zie ik eruit als een lijk. Als je mij lenzen aan probeert te smeren kun je net zo goed je spullen in pakken. Ik draag geen lenzen en ik wil ze ook niet. Heb jij piercings? Het schiet zomaar in me op. Ik wil graag een navelpiercing of een wenkbrauwpiercing, maar ik heb het lef niet. Ik heb wel gaatjes in mijn oren, maar verder niets. Ik wil echt super graag nog een tweede gaatje en nog eentje boven in mijn oor, maar het komt er maar niet van. Ik vergeet het telkens of ik durf niet. Al dat soort zooi, snap je? Ik durf ook niet omdat ik bang ben dat mijn ouders laaiend worden. En het is nogal cruciaal dat ik ze te vriend houd.

Ik rek me even uit. Zolang achter de computer zitten is niet goed voor mijn rug. Ik moet nog steeds een keer met één van mijn ouders naar de huisarts om mijn rug te laten controleren. Omdat mijn moeder scoliose had, is de kans heel erg groot dat ik het ook zou hebben. Ik groei wel scheef, maar ik heb gelukkig geen scoliose. Ik kijk op het klokje dat naast mijn computer hangt aan mijn roodgeverfde muur. Het is pas drie uur. Ik ben dol op rood. Mijn kamer heeft ook één donkerrode muur en de andere muren zijn licht rood. Mijn vloer is rood en roze en het is tapijt. Lekker zacht. Ik buig me weer naar het scherm en typ verder.

Maar goed… Jammer dat je moet werken. Ik werk nog niet. Dat haal ik niet met mijn school erbij. Ik ga binnenkort wel de baan van mijn zus bij Super de Boer overnemen. Aangezien ze weggaat om te studeren en er dan vervanging nodig is. Maareuh.. Ik heb Heidi beloofd dat ik nog even naar het dorp zou gaan om boodschappen te doen. Dus ik ga er ook maar vandoor. By the way. Als je geen zin hebt om te lezen, moet je het echt niet doen. Het is nog niet de moeite waard. Zal het ook nooit worden.
Dikke kus, Angel! (Is het goed dat ik je zo noem?)
Greetz. Mss. Teddybear.

Snel lees ik het nog eens over en verstuur hem dan. ‘Potdorie!’ roep ik schel, omdat ik mijn witte gympen niet in één keer aan krijg. Ik had Heidi belooft dat ik voor vijf uur weer terug zou zijn. En als ik nu toevallig een nieuwe winkel tegen kom, en ik weet zeker dat die er zit, ben ik zwaar in het nadeel. Heidi heeft er een hekel aan als ik te laat ben met de boodschappen. Snel storm ik de trap af en grijp mijn jas van de haak. ‘Tot zo, Heidi!’ roep ik snel de hal nog in voor ik naar de garage loop om mijn fiets te pakken…