Agent J. &He <33 [01] - Uitkomsten

Jack! I want to kill you! [Bill Kaulitz] (4 x uitgekomen)

Donderdagnacht 4.37:

Het gepiep van mijn alarm schalt hard door mijn kamer heen. ‘Ja hoor, heb ik weer. Kan ik eindelijk slapen, word ik weer opgepiept.’ Mompel ik chagrijnig. Zuchtend tast ik mijn hals af naar mijn kettinkje. Voordat ik op het minuscule diamantje druk, haal ik nog even diep adem om Jack niet meteen de volle laag te geven. Uiteindelijk druk ik er maar op. Er komt een hologram van een man tevoorschijn. Hij staat met zijn armen over elkaar geslagen en kijkt me boos aan. 'Jessica, waarom neem je niet op?' zegt ie op niet al te vriendelijke toon. Ik doe mijn mond open om hem eens flink te waarheid te vertellen als hij al door praat: ‘Ik zie dat je niet bezig bent met een missie of met iets anders interessant dus ik vraag het maar: Waarom neem je niet op?' 'Ik wou net opnemen maar jij kon jezelf natuurlijk niet éven inhouden' roep ik sarcastisch. 'Waarom doe je dat nou steeds? We hebben het er toch over gehad? Stel nou dat ik op de plee had gezeten en jij komt zomaar weer voor me neus hangen! Dat kan toch niet?!' 'Ja, ik weet het, sorry maar het is belangrijk.' Zegt Jack zuchtend. 'What's up?' vraag ik. 'Kun je komen?' Ik zucht. 'Oké dan, ik kom eraan'
Ik ga staan, loopt naar de boekenkast in mijn kamer en duw mijn hand tegen de zijkant. Die schuift bijna meteen open en ik stap naar binnen. 'Ik moet het hier toch eens opvrolijken' zeg ik als ik de donkere kamer inloop. Ik ga op de stoel zitten en doe de riemen vast. Ik toetst op de armleuning een code in en de stoel zakt door de grond heen. Ik voel mijn maag naar de keel vliegen door de hoge snelheid. Net als ik denk dat hij eruit vliegt, komt hij bruut tot stilstand. 'Ik haat je.' grom ik naar de stoel. Ik maak de riemen los en ga wat makkelijker zitten. 'Jezus we moeten de snelheid van dat ding toch maar een beetje gaan opvoeren.' Mompelt Jack. 'Hé, hallo! Je regelt maar een andere vervoersmiddel voor me, hoor je dat? ik ga niet meer in die stoel zitten, ik ga steeds bijna over me nek,' zeg ik geïrriteerd. 'Nou wat me heb je voor me?' Jack gaat even verzitten en opent zijn mond.

Reacties?

Jack! I want to kill you! [Tom Kaulitz] (4 x uitgekomen)

Donderdagnacht 4.37:

Het gepiep van mijn alarm schalt hard door mijn kamer heen. ‘Ja hoor, heb ik weer. Kan ik eindelijk slapen, word ik weer opgepiept.’ Mompel ik chagrijnig. Zuchtend tast ik mijn hals af naar mijn kettinkje. Voordat ik op het minuscule diamantje druk, haal ik nog even diep adem om Jack niet meteen de volle laag te geven. Uiteindelijk druk ik er maar op. Er komt een hologram van een man tevoorschijn. Hij staat met zijn armen over elkaar geslagen en kijkt me boos aan. 'Jessica, waarom neem je niet op?' zegt ie op niet al te vriendelijke toon. Ik doe mijn mond open om hem eens flink te waarheid te vertellen als hij al door praat: ‘Ik zie dat je niet bezig bent met een missie of met iets anders interessant dus ik vraag het maar: Waarom neem je niet op?' 'Ik wou net opnemen maar jij kon jezelf natuurlijk niet éven inhouden' roep ik sarcastisch. 'Waarom doe je dat nou steeds? We hebben het er toch over gehad? Stel nou dat ik op de plee had gezeten en jij komt zomaar weer voor me neus hangen! Dat kan toch niet?!' 'Ja, ik weet het, sorry maar het is belangrijk.' Zegt Jack zuchtend. 'What's up?' vraag ik. 'Kun je komen?' Ik zucht. 'Oké dan, ik kom eraan'
Ik ga staan, loopt naar de boekenkast in mijn kamer en duw mijn hand tegen de zijkant. Die schuift bijna meteen open en ik stap naar binnen. 'Ik moet het hier toch eens opvrolijken' zeg ik als ik de donkere kamer inloop. Ik ga op de stoel zitten en doe de riemen vast. Ik toetst op de armleuning een code in en de stoel zakt door de grond heen. Ik voel mijn maag naar de keel vliegen door de hoge snelheid. Net als ik denk dat hij eruit vliegt, komt hij bruut tot stilstand. 'Ik haat je.' grom ik naar de stoel. Ik maak de riemen los en ga wat makkelijker zitten. 'Jezus we moeten de snelheid van dat ding toch maar een beetje gaan opvoeren.' Mompelt Jack. 'Hé, hallo! Je regelt maar een andere vervoersmiddel voor me, hoor je dat? ik ga niet meer in die stoel zitten, ik ga steeds bijna over me nek,' zeg ik geïrriteerd. 'Nou wat me heb je voor me?' Jack gaat even verzitten en opent zijn mond.

Reacties?

Jack! I want to kill you! [Gustav Schäfer] (0 x uitgekomen)

Donderdagnacht 4.37:

Het gepiep van mijn alarm schalt hard door mijn kamer heen. ‘Ja hoor, heb ik weer. Kan ik eindelijk slapen, word ik weer opgepiept.’ Mompel ik chagrijnig. Zuchtend tast ik mijn hals af naar mijn kettinkje. Voordat ik op het minuscule diamantje druk, haal ik nog even diep adem om Jack niet meteen de volle laag te geven. Uiteindelijk druk ik er maar op. Er komt een hologram van een man tevoorschijn. Hij staat met zijn armen over elkaar geslagen en kijkt me boos aan. 'Jessica, waarom neem je niet op?' zegt ie op niet al te vriendelijke toon. Ik doe mijn mond open om hem eens flink te waarheid te vertellen als hij al door praat: ‘Ik zie dat je niet bezig bent met een missie of met iets anders interessant dus ik vraag het maar: Waarom neem je niet op?' 'Ik wou net opnemen maar jij kon jezelf natuurlijk niet éven inhouden' roep ik sarcastisch. 'Waarom doe je dat nou steeds? We hebben het er toch over gehad? Stel nou dat ik op de plee had gezeten en jij komt zomaar weer voor me neus hangen! Dat kan toch niet?!' 'Ja, ik weet het, sorry maar het is belangrijk.' Zegt Jack zuchtend. 'What's up?' vraag ik. 'Kun je komen?' Ik zucht. 'Oké dan, ik kom eraan'
Ik ga staan, loopt naar de boekenkast in mijn kamer en duw mijn hand tegen de zijkant. Die schuift bijna meteen open en ik stap naar binnen. 'Ik moet het hier toch eens opvrolijken' zeg ik als ik de donkere kamer inloop. Ik ga op de stoel zitten en doe de riemen vast. Ik toetst op de armleuning een code in en de stoel zakt door de grond heen. Ik voel mijn maag naar de keel vliegen door de hoge snelheid. Net als ik denk dat hij eruit vliegt, komt hij bruut tot stilstand. 'Ik haat je.' grom ik naar de stoel. Ik maak de riemen los en ga wat makkelijker zitten. 'Jezus we moeten de snelheid van dat ding toch maar een beetje gaan opvoeren.' Mompelt Jack. 'Hé, hallo! Je regelt maar een andere vervoersmiddel voor me, hoor je dat? ik ga niet meer in die stoel zitten, ik ga steeds bijna over me nek,' zeg ik geïrriteerd. 'Nou wat me heb je voor me?' Jack gaat even verzitten en opent zijn mond.

Reacties?

Jack! I want to kill you! [Georg Listing] (1 x uitgekomen)

Donderdagnacht 4.37:

Het gepiep van mijn alarm schalt hard door mijn kamer heen. ‘Ja hoor, heb ik weer. Kan ik eindelijk slapen, word ik weer opgepiept.’ Mompel ik chagrijnig. Zuchtend tast ik mijn hals af naar mijn kettinkje. Voordat ik op het minuscule diamantje druk, haal ik nog even diep adem om Jack niet meteen de volle laag te geven. Uiteindelijk druk ik er maar op. Er komt een hologram van een man tevoorschijn. Hij staat met zijn armen over elkaar geslagen en kijkt me boos aan. 'Jessica, waarom neem je niet op?' zegt ie op niet al te vriendelijke toon. Ik doe mijn mond open om hem eens flink te waarheid te vertellen als hij al door praat: ‘Ik zie dat je niet bezig bent met een missie of met iets anders interessant dus ik vraag het maar: Waarom neem je niet op?' 'Ik wou net opnemen maar jij kon jezelf natuurlijk niet éven inhouden' roep ik sarcastisch. 'Waarom doe je dat nou steeds? We hebben het er toch over gehad? Stel nou dat ik op de plee had gezeten en jij komt zomaar weer voor me neus hangen! Dat kan toch niet?!' 'Ja, ik weet het, sorry maar het is belangrijk.' Zegt Jack zuchtend. 'What's up?' vraag ik. 'Kun je komen?' Ik zucht. 'Oké dan, ik kom eraan'
Ik ga staan, loopt naar de boekenkast in mijn kamer en duw mijn hand tegen de zijkant. Die schuift bijna meteen open en ik stap naar binnen. 'Ik moet het hier toch eens opvrolijken' zeg ik als ik de donkere kamer inloop. Ik ga op de stoel zitten en doe de riemen vast. Ik toetst op de armleuning een code in en de stoel zakt door de grond heen. Ik voel mijn maag naar de keel vliegen door de hoge snelheid. Net als ik denk dat hij eruit vliegt, komt hij bruut tot stilstand. 'Ik haat je.' grom ik naar de stoel. Ik maak de riemen los en ga wat makkelijker zitten. 'Jezus we moeten de snelheid van dat ding toch maar een beetje gaan opvoeren.' Mompelt Jack. 'Hé, hallo! Je regelt maar een andere vervoersmiddel voor me, hoor je dat? ik ga niet meer in die stoel zitten, ik ga steeds bijna over me nek,' zeg ik geïrriteerd. 'Nou wat me heb je voor me?' Jack gaat even verzitten en opent zijn mond.

Reacties?