A Bitch?? Maybe ... *3* - Uitkomsten

The fotoshoot .... kan het nog erger? ¬¬ (13 x uitgekomen)

Er word op de deur geklopt. Ik negeer het gewoon, 't zal m'n moeder wel wezen. Er word nog een paar keer geklopt, dat over gaat op een paar flinke slagen tegen de deur. Wooow, dat kan m'n ma niet zijn! Ik trek de deur open. "Wat moet je? ..." vraag ik verveeld. Mijn hart slaat een slag over als ik Bill zie. Ik weet nog net een verbaasd gezicht te onderdrukken en doe zo nonchalant mogelijk. "Hey ..." zegt hij. "Ik hoorde van je moeder dat je niet wilde komen kijken bij de fotoshoot... Had ze niet gezegt dat ik dat had gevraagd?"
"uhh ... nee, dat zei ze niet nee... Maar wat moet ik ermee?" vraag ik. Wat wil hij van me? "Nou ..." hij kijkt weg. "Ik wilde vragen of je alsnog wilde komen."
"Waarom wil je mij er per se bij hebben?" Vraag ik, op een nog steeds verveelde toon. "Ik.. uhm .." stotterd hij. Dit is echt te sneu voor woorden. "Succes bij de shoot" en ik klap de deur weer dicht. Ik hoor een diepe zucht aan de andere kant van de deur, daarna voetstappen en daarna een stilte. Een ongemakkelijke stilte ... Was ik te bot? Omg, wat was dat nou? Medelijden met een jongen?? Haha, right ¬¬

3uur later

"Hey, je was er niet!" roept Bill. Hij rent me achterna. "Waar was ik niet?" vraag ik zo ongeïntresseerd mogelijk, terwijl ik naar de keuken loop. "Je weet best wat ik bedoel. Bij de fotoshoot! Je was er niet!" Hij leunt op de tafel in de keuken terwijl ik naar de koelkast loop. "Ik zei toch dat ik niet kwam?" Met een fles cola en een glas loop ik naar de tafel en schenk in. "Mag ik ook wat?" vraagt hij, wijzend naar de fles. Ik negeer zijn vraag, pak m'n glas en loop voorbij hem richting de woonkamer. Ik plof neer in de sofa en doe de tv aan. Nogal verbaasd merk ik dat Bill naast me komt zitten. "Deze hele week hebben we een shoot bij je ma..." begint hij. Oh god ... een hele week? Hij komt toch niet elke dag vragen of ik erbij ben he "Dus ...?" vraag ik maar. "En je moeder zei dat .." Opeens gaat mijn mobieltje af. Thank god! "Mara hier, wassup?" "Hee lieverd, met je moeder. Kan je even naar mijn kantoor komen?" Ik zucht en hang op. Wat moet ze nou weer? "Laterz Billyboy!" en ik loop heupwiegend de woonkamer uit.

16:00

Ik ben zo pissig als maar kan zijn. "Nee! Vergeet dat!" schreeuw ik tegen mijn ma en loop stamvoetend de aula in. "Schat, het is maar voor een weekje ... kom op!" "NEE!! Ik dacht het toch zeker niet! Zo'n joch op m'n kamer laten? Vergeet dat!" Ik zie die gozers van Tokio Hotel aan de keukentafel zitten. Ze kijken allemaal verbaasd mijn richting uit. Ook mijn pa, die waarschijnlijk de krant las. "Wat moeten jullie? Heb ik iets van jullie aan?!" schreeuw ik. "Mara, niet zo'n grote mond! Kom terug!" "NEE, MA, VERGEET HET! IK DOE HET NIET!" De jongens kijken van een afstandje toe. Dat maakt me nog woester. Ik loop de keuken weer uit en storm de trap op. "Alsjeblieft, Peter, doe jij er wat aan!" Hoor ik mijn moeder nog tegen m'n pa roepen. "PAP! Waag het niet! Vergeet het! Het is MIJN KAMER, MIJN PRIVACY, en ik ga NIET voor een week zo'n gozer in m'n kamer laten! Al helemaal niet slapen! We hebben toch kamers zat?!" "Niet genoeg voor hun vier apart!" mijn vader loopt de keuken uit, en gaat onderaan de trap staan. "Het is voor een week!" "Vergeet het! Rot op!! Hij komt NIET op mijn kamer!!" schreeuw ik. "Er zijn toch ook hotels, VIP ruimtes waar die verwende kereltjes kunnen gaan zitten? Des noods zet je ze buiten!!" "MARA! De hotels in de buurt zitten vol en NIET ZO'N GROTE MOND TEGEN MIJ JONGEDAME! Kom naar beneden, anders kan je dat weekendje uit wel vergeten!" WAT? Omg, dit kán hij niet menen! Ik had dit weekend met mijn beste vriendin Synthia afgesproken om te gaan shoppen. We hadden het al weken van tevoren gepland. "DIT KAN JE ME NIET AANDOEN!" schreeuw ik! Nu is mijn moeder naast mijn vader komen staan. "Mara, kom naar beneden! Dan praten we erover, anders krijg je verdomd lang huisarrest jongedame!" "Verdomme! Hoe kunnen jullie me dit aandoen? Ik dwing jullie toch ook niet om Gerard Joling in jullie kamer te laten slapen... VOOR EEN HELE WEEK?!" De jongens zijn nu bij m'n ouders komen staan. Gustav kan zijn lach nauwelijks inhouden na mijn laatste opmerking, en Tom trekt ook een raar gezicht. "Ja, kom er lekker bij staan! Het gaat wel over jullie hoor!" roep ik. "Mara! Als Bill nou bij jou op de kamer gaat slapen voor een week! Gewoon op een matrasje in je kamer!" roept mijn vader. Ze bebben hun hoofd echt flink gestoten he?! Wat denkt hij wel niet! Bij Bill komt er een klein glimlachje op z'n gezicht. "Lach niet Kaulitz! Je hebt mazzel dat ik je niet buiten laat slapen! Het is dat ik 't weekendje weg niet wil verpesten door huisarrest! En ik doe dit niet voor mij lol!" bijt ik hem toe. Kan deze dag nóg erger?!

Neee (0 x uitgekomen)

Nopeee

Jammer dan (6 x uitgekomen)

Volgende keer beter ¬¬