Double Trouble. Part 1 - Uitkomsten

Thank you. (33 x uitgekomen)

-Dit is Angy-

,,En gaat alles goed met jullie bandje?” vroeg ik, terwijl ik naar mijn afgetrapte all-stars keek. Ondertussen waren er al wat meer mensen komen staan. Toen ik die vraag had gesteld, keek iedereen hem aan. Allen verwachtten een antwoord. ,,Gaat wel” zei hij schouderophalend. Ik knikte. ,,We hebben het druk, maar voor de rest is alles wel goed”. Ik voelde dat hij hier liever niet over wilde praten als er zoveel mensen bij waren. Verveeld stonden we ons daar te vervelen. ,,Hoe gaat het met je zusje?” vroeg hij. ,,Wel goed. Ze lijd er alleen wel onder dat pap en mam zo vaak ruzie hebben. Ik ben meer haar moeder dan mama”. ,,Waar is ze nu?”. ,,Mama moet haar naar de crèche doen, maar of ze dat doet betwijfel ik”. Hij knikte medelevend. ,,Hoe is het bij jou thuis eigenlijk?”. ,,Wel goed. Alhoewel ik er wel niet vaak ben, natuurlijk”. ,,Op school zijn er een paar hevige fans van jullie. Ze vinden het dan ook helemaal geweldig dat jullie hier op school hebben gezeten. En ze haten ons, omdat wij jullie gepest hebben”. Hij grinnikte. ,,Zijn dat die pesters?”. Het laatste was zacht genoeg dat alleen ik het hoorde. Ik schudde mijn hoofd van nee. ,,Nee, ze laten ons wel met rust. Maar werpen soms een boze blik op ons. Dat is al”. ,,Ons?” vroeg hij glimlachend. ,,Mij en Alyssa”. ,,Hoe is het eigenlijk met Alyssa?”. ,,Sinds de dood van haar moeder gaat het niet goed met haar vader”. Verbaasd keek hij me aan. ,,Ja, haar moeder is overleden. Een maand geleden ofzo. Het ging nogal slecht met haar, en toen overleed ze in haar slaap. Dat pesten kan ze er dus eigenlijk niet bij hebben.”. ,,Waar is ze nu?”. Ik haalde mijn schouders op. ,,We zitten niet bij elkaar in de klas. Zij zit een niveau hoger. Mijn punten zijn nogal slecht”. Hij glimlachte. ,,Ik vind het knap dat ze toch nog goede punten haalt” ik staarde voor me uit. Hij knikte. Ondertussen was meneer Braun al een paar minuten te laat. Toen kwam Mara met het verlossende nieuws; ,,Hij valt uit”. Ik zuchtte diep. Daar ging ons plan. ,,Wat doen we nu?” vroeg ik. ,,We gaan naar de rector”. Ik knikte, hij zou me vast wel begrijpen. Onze rector was een hele aardige man met veel geduld. Hij was lief en bezorgd. Hij was beter dan meneer Braun. We liepen door de gang, de trappen af, en liepen naar het kantoor van onze rector. Het groepje fans kwam voorbij, en staarde de jongen die naast me liep met grote ogen aan. Eentje sloeg een klein gilletje. Hij grinnikte, en lachte zijn witte tanden bloot. Kom op zeg, hij was hier niet gekomen om een beetje met hopeloze fans te gaan flirten. Ik opende de deur van het kantoor van onze rector. Verbaasd keek de rector ons aan. Toen hij de jongen naast me zag glimlachte hij vriendelijk. ,,Tom! Blij jou ook weer eens te zien!”

Hehe, jullie weten nu eindelijk wie die HIJ is ^^

Geef een reactie

? (0 x uitgekomen)

?

Nee (0 x uitgekomen)

nee