Poll: Image of the month - Angst - Mei

Image of the month - Angst - Mei

- Licet: Deze foto heb ik genomen in een landschap gebied wat ze nu aan het renoveren zijn. Ik ben zelf erg bang dat ik later op een punt vast kom te zitten door keuzes die ik nu maak. Deze foto representeert dat naar mijn idee.

- Jaimes: Deze foto weergeeft drie van mijn angsten: liften, familie verliezen en niet goed genoeg zijn. Liften, god knows why, daar heb ik een angst voor. Ik ben bang om erin vast te zitten. Mijn familie verliezen, dat is iets waar de meesten wel bang voor zijn om het zelfs niet cliché te noemen, maar het is voor mij een angst. Het laatste punt, achja, ik weet dat de foto niet goed is en misschien ook niet goed genoeg voor de meesten om angst te laten zien, maar voor een keertje vind ik iets van mezelf wel goed genoeg.

- Melieke: Dit is mijn klas. Of ja, de klas waar ik eigenlijk zou moeten bijzitten, maar door een splitsing zit ik er nog maar zeven uurtjes samen mee. In het begin van het schooljaar heb ik het daar best wel moeilijk mee gehad, maar nu ben ik eraan gewend. Toch heb ik de angst dat dit de laatste momenten zijn dat ik ermee ga samen zitten. Volgend jaar ontstaan er weer andere klassen en gaat iedereen zijn eigen richting waar hij/zij goed in is, volgen. Ik heb schrik dat dit soort momenten volgend jaar niet meer zullen gebeuren. En ook al hebben we soms ruzie, ik houd van deze klas. Mijn angst is dus dat deze momenten gaan verdwijnen.

- Pet: 'Waarom nou weer een boom?' zie ik je denken. Ik heb geen angst voor bomen. Ook niet per se voor bossen, maar dat komt wel in de buurt. Ik ben namelijk bang om te verdwalen. Een goed richtingsgevoel heb ik nooit meegekregen en zo'n boswandeling is dan wel leuk, maar stellig hoop je er op dat de rest de weg wel kent. Als je verdwaalt bent en alle bomen ineens op elkaar lijken, begint het je te duizelen en vraag je je af hoe je ooit nog thuis komt. Het licht is niet met opzet zo op de foto gekomen, maar ik vind het wel passen. Het is net een beetje dat moment waarop je je op het grootste moment van angst bevindt en de voor de hand liggende dingen vaag worden, maar ook het moment vlak voordat je uiteindelijk (hopelijk) alles wel weer vindt.

- Chekhov: Deze foto representeert meerdere van mijn angsten. Eerst en vooral, mijn angst om in het nauw gedreven te worden. Ik wil zelf mijn keuzes kunnen maken en ik wil niet onder druk gezet worden. Ten tweede, mijn angst om opgesloten te zijn. Ik ben verschrikkelijk claustrofobisch. Ook al moet ik naar verdiep 56, ik zal àltijd de trap nemen. Geen liften voor mij. Maar vooral, mijn angst om ouder te worden. Hoe stom het ook mag klinken op zeventienjarige leeftijd, ik ben echt gigantisch bang om oud te worden, om volledig afhankelijk te worden van anderen en om steeds verder beperkt te worden in alles wat ik doe. Vandaar de verwelkte roos.

- Memoria: Met deze foto representeer ik mijn angst. Ik ben als klein kind wel eens opgesloten gezeten op de wc, en ik blijf er bang voor zijn. Ik wil nooit, maar dan ook nooit meer vast komen te zitten op een donkere en vieze plek. Nog nooit heb ik zo'n angst gevoeld, en ik zal het hopelijk nooit meer beleven.

- DreamerN: "Hé, zag ik daar net nou wat ? Daar, achter het gordijn." Een angst die iedereen wel eens heeft, een stukje paranoia dat aan je knaagt en je soms de meest enge dingen door je hoofd heen laat schimmeren.

- Released: Onbewust ben ik voor één ding heel erg bang. Ik ben bang dat de wereld verandert. De hoeveelheid groen in de wereld is al zo erg afgenomen en ik wil niet dat er nog meer verloren gaat. Ik ben bang dat in de plaats waar ik ben opgegroeid, (de foto is vlakbij mijn huis genomen) het groen zal verdwijnen en plaats zal maken voor grijs.

- Leviosae: Zodra ik dat geluid hoor en die razende trein voorbij zie komen slaat mijn hart enkele keren over.Erin zitten is geen probleem maar ernaast staan wel.

- Macabre: Ik heb besloten om mijn angst ook te fotograferen. En dat is niet specifiek het donker - nee, dat is mijn angst voor het onbekende. Neem bijvoorbeeld een oceaan- het is kilometers diep, en niemand weet precies wat zich daar bevindt. Dat heb ik met het donker: je ziet niks, je weet niet wat er schuilt in de schaduwen van de nacht. Het is altijd een onbewuste angst van iemand. Je bent bang voor datgene waarvan je niet weet of het nou kwaad kan, of niet.