Leven!

Waarom vergeten wij steeds dat ieder mens twee kanten heeft.
En dat elke gebeurtenis iemand weer anders beleeft.
Waarom zien we mensen niet zoals ze zijn.
Nee, wij doen elkaar direct pijn.
Je trekt voor jezelf direct een lijn.
Die is wel leuk maar die niet.
En doen anderen maar ook ons zelf dan veel verdriet.
Probeer iemand goed te vinden zoals hij of zij is.
Ook al heeft die het soms mis.
Snauw de ander niet meteen af.
Dat is eigenlijk pas laf.
Sta voor elkaar klaar.
Ook al vind je de ander een beetje raar.
Dan voelt niemand zich alleen, maar ook dat is niet waar.
Je bent nooit alleen, je voelt je alleen.
Hoe kun je alleen zijn met zoveel leven rondom je heen.
Al het leven is één leven.
En al het leven bij elkaar brengt veel verwarring.
Dus ik zou zeggen.
Blijf in het NU……
Vroeger is over.
Later zien we wel.
Gisteren is oud en morgen nog ver.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen