hartzeer.

Hartzeer

Mijn lichaam werd gevuld met leegte
Leger dan een lege doos
Donker zonder zon

Mijn ogen verloren hun glinstering
Als ijs verandert in steen

De lach op mijn mond
Veranderde in tranen
Al s een regenbui in de zomer
Mijn hart stierf langzaam weg
Als een verdorde rode roos

Het leven werd ondraagbaar
Elke dag deed het pijn als ik weer wakker werd
En weer moest voelen

Wanneer ik droomde werd ik verdooft
Verdooft door de illusie

Ik leefde in een trans
Elke dag
Keer op keer

Wist niet wat er gebeurden
Wist niet eens waar ik was

Leven had geen betekenis
Ik stierf toch al langzaam weg

Nog steeds leef ik mijn leven
Als een gedicht zonder woorden

Maar ooit …..

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen